184 
XXIII. EX CHRONICO LÜBECENSI DETMARI AN. 1101—1395 
To den tyden hadden greve Ghert unde greve Johan vele Volkes uppe Selande, unde wolden unt- 
setten dat hus to Helsinghenborch unde dat land to Schonen. Darweder sterkede sic de koning Magnus 
van Sweden unde van Norweghen mit schepen unde mit luden. 
Do weren boden van steden Lubeke, Rostoke, Stralessund, Gripeswold bi demesulven koninghe to 
Bavehus, dar he do wart mundighe maketp). De boden worven umme vriheit der dudeschen coplude to 
Berghen : dar ne kunde do en nen gnade schen <l. Over den van Lubeke were wol gnade schen aunderliken, 
den wart en antworde beschreven; der en wolden se nicht, do de anderen stede dar nicht weren mede ane 
begrepen. Dat moyede r) over den anderen boden, dat de van Lubeke dar weren by hove an so gioter ghunste. 
In der tyd wart eneme weldighen riddere s) to Bawehus tosproken in reden voiborghen, wo dat sin 
here de koning lever mochte kopen van greven Johanne dat hus to Helsinghborch unde dat land to Schone 
umme sulver, also se lichte beyde scholden wol overeu dreghen, den dat he orloghede unde satte to waghe 
sine duren man mit groter cost unde arbeide. Do trat an de iarmarket to Schonore unde to Valsterboden 0, 
unde nement wiste, we deme koninghe dar queme to schaden eder to vromen u ). De riddere brachte de 
rede an den koning unde an sinen raad; de sanden dama ses riddere to den, de erst deme riddere de rede 
vorstan leten; de scholden utghanG, wo eme de rede weren ane komen, unde oft deme koninghe ienich ghut 
to Lubeke mochte werden to borghe, oft he dat land to Schonen cofte, dat he mochte bewisen dat gbut 
weder van deme lande up to borende x'. Do de riddere hadden ere rede sproken, do wart en antwordet, 
dat de rede ane iemendes bevelinghe eder medewetunghe were deme riddere secht dor vredes willen; over 
wor de koning mochte gut laten borghen, dar ne konde me nenehn wane tho gheveny). Do sande de koning 
also vort vele Volkes in den Noresund, den Holsten to werende de övervart; van deme volke quam en del 
uppe dat clene land to Dracoez), de worden dode slaghen. Na deme schaden droghen se to hanta) overen, 
so dat de koning van greven Johanne cofte dat land to Schonen vor ver unde dertich dusent lodighe marc 
sulversb), mit den vorworden, dat de koning van Denemarken vor also vele sulvers mochte dat land weder losen. 
1336. In deme iare cristi MCCCXXXVI na paschen c) do sande de koningh Magnus van Sweden 
unde van Norweghen sine suster Euphemian to Rostok Alberte, deme heren van Mekelenborch; de nam se 
unde hadde dar vele heren to der hochtid; dar wart he riddere van hertoghen Erik van Sassen. 
Darna des neghesten daghes sunte Johannis to middensomere d) do vor de here van Mekelenborch 
mit siner brut uter Wernowe e weder to Sweden. He hadde mit eme sines omes sone, hertoghen Rodolves 
van Sassen f), unde Hinrike, greven Gherdes sone van Holsten, unde vele riddere unde knechte. Do se que- 
men in de see, do weren dar boden van Lubeke, de voren ene vore bette an den Kalmersund. Dar quam 
do des koninghes moder g) mit eren schepen unde untfeng eren swagher unde ere dochter unde de heren al 
mit groter vroude, unde voren tosamene mit schalle allerleye speles bet to Kalmeren. Dar weren se ghuden 
hoghen vif daghe. Darna do voren se to deme Stocholmen; dar let de koning schone toreden unde quam 
dar mit den hoghesten heren unde vruwen des rikes; dar wart he riddere van sineme swagher van Me 
kelenborch. Des anderen daghes quam de koning mit der koninghinnen Blanken, de eme des iares darvore 
was ute Vlanderen bracht, des greven dochter van Ame h), to der kerken. Dor was dar komen de vrome 
biscop Ghiselbert van Darbathe L umme werf sines stichtes; don ereden dar de biscop van Upsale unde 
andere biscope des rikes, dat he sang de misse unde wyede unde kronede den koning unde de koninghinnen k . 
Na der mysse wart in des koninghes sale, den he dar hadde laten buet lang unde wit, vele hovendes 1) 
over der tafelen. Na des wart dar danz unde zdustesm) vele. Dar randen hertogen Rodolves sone unde 
greven Gherdes sone unde dar ute den landen unde ute manighen anderen landen manich dure man, unde 
breken spere al ane tal. Do dat hadde wäret dre daghe, do vor de koning van dennen korte tyd, unde 
quam dar weder. De van Mekelenborch mit den anderen heren vor do weder to der see, unde leghen lange 
borelos a). To lesten verstak seo) de wint, dat se quemen to Gotlande; dar wart en hulpen mit spise unde 
mit anderen dinghen, dat se vort quemen to lande bi sunte Michelis daghe p), beide mit arbeide unde mit 
unghemake. 
p) Quod in vere anni factum esse videtur (cfr. Munch 1. c. And. Hovedafd, I. pag. 122—124). q) 'Qua in re tune 
nulla gratia iis præbita est.” r) ”Offendebat.” s) ”Ivar Agmundsson,” Munch conjicit. t) Hæ nundinse in 
autumno (a. d. 25 Julii ad d. 11 Novembris) institutæ erant (cfr. Diplomat. Svecan. IY. pag. 715). u) I. e. nam res 
prospere an male regi caderet. v) ”Pronunciarent.” x) I. e. pro argento mutuo dato redditus terræ assignare 
voluit. y) ”Hac in re nullam suspicionem (opinionem) proferre potuerunt.” z) Drakör in insula Amager juxta Havniam. 
a) ”Statim.” b) Literæ emptionis d. 4 Novembr. 1332 datæ sunt (Diplom. Svec. IV. p. 288). c) Pascha in d. 31 
Martii incidit. d) Die 25 Junii. D. 29 Junii literas Lubecæ signat, sed Lisch has in itinere in navi Lubecensi scriptas 
esse censet (Meklemb. Urkund. Buch, VIII. pag. 607). e) Flumen Warnow. f) Sc. Bodolfus II, cujus pater Rudolfus 
I erat avunculus Alberti. g) Ingeborg ducissa, relicta Erici ducis et Kanuti Porse. h) Ita Namur a nostris reddi 
solebat, a Batavis etiamnunc Namen appellatur. i) Lege: Engelbertus episcopus Dorpatensis. Quod ille regem coronabat, fortasse 
melius ex eo declaratur, quod Petrus archiepiscopus Upsaliensis impedivit, ne rex, ut voluit, in ecclesia minorum coronaretur 
(v. Diplom. Svecan. IV. pag. 623). k) Dies ambigitur; et dies 21 et 22 Julii exhibentur (v. supra pag. 16, not. b). 
1) I. e. magnificentia in epulis exhibita est. m) Bust = hastiludium. Bufus habet: ”dante unde küssendes vele. 
n) 'Sine ventu.” o) 'E cursu depulit.” p) Hic aliquis error inesse videtur. Albertus ipse certe jam ante diem 30 
Augusti in terram suam reversus erat (v. Diplom. Svecan. IV. p. 521).