— 53 — 
He leb de Stiern an bat Finsterkrüz un seeg in ben 
Goren run, wo be Rosen sick grab upbahn Haren; be köstliche 
Geruch sieg bett to em rup un erinnerte em boran, bat he 
Marie eens „bie Rose in ber Horst" böfft har. 'Re gobe 
Regung kem äwer em un he lawte still bi sick an, be Winb- 
bübelien nahtolaten un 'n gesetzten Minsch to warben. 
De Gast, be ut Nigen-Strelitz räwer kamen wiren, leten 
be Fru Hagen un ehr' Swester Stine nich ut be Fingern un 
Johannes süng an, sick to langwilen. He gung 'ne Stun'n 
lang in ben schönen Busch spazieren, fünn äwer, as he 
torüggkem, be Gast noch bi bat Abenbbrob vör. Tanten 
Stine brog ok för em up un sett'te sick to em, äwer se wir 
mit ehr' Unnerhollung nich in ben Stan'n, em 'n Ersatz för 
bat gehoffte Tosamensien mit Marie to gewen. He beb, nich 
to verraben, bat he in Hagen sien' Stuw west wir un all be 
Böker insehn har un gung mit bat Verspreken, in be neegsten 
Dag webber to kamen.