Full text: De Schatzgräwer un sien Kind

- 34 — 
') verdrießlich. 
Hagen ’n lütten Wink gewen, bat se Rafaeln all halw un 
Halm as ehren Swiegersähn anseeg. 
Fru Hagen verstünn den Wink ok sihr god, äwer se 
wir jo de Mudder von 'ne hübsche Dochder un har mit ehr' 
egen' Ogen sehn, wat de für 'n Jndruck up den Maler, üm 
den se sick all streben, makt har. Dorüm leb se np Frn 
Piepenbrink ehr' Würd nich väl' Gewicht un de bewürkten 
grad bat Gegendeel von bat, wat se bezwecken füllen, indem 
nu dat Verlangen in ehr mächtig würd, den belewten un 
angeseh'nen Maler für sick as Swiegersähn to gewinnen. 
Ehr Geist wir man sworfällig un se würd villicht noch 
Wochen lang doräwer nahgrüwelt hemmen, wur se dat an- 
tofängen har, wenn nich tofällig bi de Ünnerhollung öfter 
de Red up Schätze kamen wir. Dat Würd Schatz bröcht se 
glik up den richtigen Gedanken un wees ehr klor den Weg, 
den se inslahn müßt, üm ehren Wunsch erfüllt to sehn. Üm 
dat Isen to smäden, so lang dat noch heet wir, söcht'te se 
ehren Mann up un töwte gedüllig in sien' Reeg, bett he de 
anfungen' Jagdgeschicht to En'n «erteilt har. Godgelunt tet 
he sick willig von ehr nah dat ündelste En'n von den Goren 
leigen, wo keen Gast in de Reeg wir. Ehr Wichtigdohn un 
Ewigen malte em äwer ungedüllig, dat he unquedlich *) 
brummte: „Ru schet man los, Mudder, äwer fat Di kort." 
Se schot ok los un de Würkung wir so, as wenn 'ne 
Bomb dicht bi em inslahn wir. Un se har em doch man 
fragt: „Vadding, wist Du Johannes Kaiser nich mal Dien' 
Böker wisen un em eens nah Weisdin mitnehmen?" 
De Ogen von den ollen Mann stierten unverwennt nah 
eenen Punkt up de Jrd, as erwart'te he, dat se sick dor 
updohn un 'n Geist tom Börschin kamen würd. Dorbi gled 
em de Piep ut den Mund un gung ut, ahn dat he dat 
gewohr würd. De Frag har väl in em uprögt un se be 
schäftigte em so sihr, dat he gor nich doran dachte, wur sihr
	        
Waiting...

Note to user

Dear user,

In response to current developments in the web technology used by the Goobi viewer, the software no longer supports your browser.

Please use one of the following browsers to display this page correctly.

Thank you.