—
— ™
ADDENDA. DE S. KANUTO DUCE
447
animo fuit. Hic habuit filium, Magnum nomine, qui simulate
amicus Kanuti erat, re autem vera ipsum odiebat(!). Accidit autem,
vt propter defectum ducis partes Slesuiccenses adeo furtis et rapinis
paterent ac per Slawos infestarentur, vt nullus ibi secure maneret,
nec ipse rex nisi sub fortissima custodia quiescere auderet. Quod 5
aduertens Kanutus precio ducatum optinuit; quo habilo inuasores
regni repressit, raptores et fures suspendi fecit, et in breui patriam
a periculis liberauit.
Lect. tercia. Quidam (fuit) sanguine nobilis, sed moribus
totus ignobilis, qui sepius monitus est ab iniuriis desistere, sed 10
noluit. Iussu autem Kanuti capitur ac suspendio per eum adiudi-
catur. Cui ille: »Cognatus tuus sum; noli tantam verecundiam
tuo generi irrogare.« — »Quanto aliis«, ait dux, »es altior genere,
tanto in penis eris eleuacior.« Et fecit igitur malum nauis in
vertice montis erigi, ac in eum reum ad spectaculum omnium 15
suspendi. Videntes autem omnes, quod nec propriis cognatis
contra iusticiam parceret, mali eum timuerunt, et boni eum
dilexerunt.
Lect. 4 ta . Igitur cum iam propter iusticiam et pietatem ad
eum omnes confugerent, cepit Slauiam potenter perdomare, vt, vbi 20
centum prius procedere non auderent, ipse cum duobus securus
incedebat. In omnibus ergo prospere agebat, quia manus domini
erat cum illo. Inuidebat ergo illi Magnus filius regis, timens, quod
regnum transiret ad ipsum; atque sub simulata amicia ( 0 : amicicia)
fere nouem annis mortale odium ad eum occulte gerebat, desiderans 25
eius mortem.
Lect. quinta. Accidit autem, vt dux mendaciter (regi) accu
saretur. Qui, vt leuis animo erat, delatoribus credens [rex, add.
in marg.] in consilio (!) Ripensi ducem aggressus ait: »Tu quedam
noua induxeras (!), vt contra me et regnum meum nomen regis 30
tibi vsurpares.« Cui dux respondit: »Terra tua hanc consuetudinem
habuit, vt nullus secure aliquid possideret. Iam per me factum
est, vt quilibet possit in propriis remanere ac res suas pacifice
custodire et possidere. Hec est noua consuetudo. Nomen etiam
regni non vsurpaui, nec Slauia regem habuit nec me regem
sed vsuali vocabulo knesae, id est dominum, vocant, quod
i Dani credunt regem esse. Insuper terram illam tibi et
1 tuo reconsiliaui (!), paratique sunt Slawi in bellis tibi astare,
rum adiutorio vti velis.« Hiis auditis rex contentus fuit.
ect. VI. Eo tempore instante natali domini dux ad festum 40
inuitatur: versus Roskildiam festinauit. Qui dum ad curiam