# 5*3 »7 tXb 
§. 20 . 
Quod fupra iam monuimus, magnum, graue, & 
periculofum cum maligno, in morbis, quo quidem fae- 
piifime in fummum difcrimen adducatur aegn vita, non 
debere confundi, pauciiTunis adhuc rem hanc attingamus. 
Magnitudo morbi ponitur in amplitudine caudae, vt in 
flammationis, obdrudionis, corruptionis; in multitudine 
fymptomatum; in horum vehementia & atrocitate; in 
fundionum vitalium grauiori affedu; in ipfo denique ro 
bore & adione naturae fefe vindicantis. Haec tanta vis 
aperto veluti marte pugnat, &, quid artis & medicaminum 
opes contra valeant, experiri videtur; non tedade latebra, 
& occultis infidiis arma viresque profert, & aegros oppri 
mit. In hac vero magnitudine & grauitate morbi faepe 
plus ed terroris, quam periculi. Naturae enim & artis 
opes hic fibi veluti conflant, & vel aequa, vel fuperiori vir 
tute cum morbo certant. Malignitatis vero hoc vitium 
haec culpa, haec eft pernicies, quod non aperta & magna 
ope, fed parua & infidiofa rem agat. Clanculum & do- 
lofe, fub leni & facili morbo pericula flruit. Nihil qui 
dem hic miraculoli & praeternaturalis , quod redioris 
medicinae hodierna difciplina ignorat. Fontes tantum 
modo & caudas inuenire, ordine, lege, & indole fua de 
ficientis morbi, certaque & idonea fequi ratiocinia non li 
cet; nec ideo ad diiudicandum & fanandum malum viam 
fatis munire. !n morbis enim omnibus non minus, quam 
in fanitate legibus fuis natura agit, 
§. 2 1 . 
Tantum tamen abed, vt datuamus, nihil prorfus 
momentorum eorum medicis patere, quibus malignitatis 
^ a ratio