# 5*3 »7 tXb
§. 20 .
Quod fupra iam monuimus, magnum, graue, &
periculofum cum maligno, in morbis, quo quidem fae-
piifime in fummum difcrimen adducatur aegn vita, non
debere confundi, pauciiTunis adhuc rem hanc attingamus.
Magnitudo morbi ponitur in amplitudine caudae, vt in
flammationis, obdrudionis, corruptionis; in multitudine
fymptomatum; in horum vehementia & atrocitate; in
fundionum vitalium grauiori affedu; in ipfo denique ro
bore & adione naturae fefe vindicantis. Haec tanta vis
aperto veluti marte pugnat, &, quid artis & medicaminum
opes contra valeant, experiri videtur; non tedade latebra,
& occultis infidiis arma viresque profert, & aegros oppri
mit. In hac vero magnitudine & grauitate morbi faepe
plus ed terroris, quam periculi. Naturae enim & artis
opes hic fibi veluti conflant, & vel aequa, vel fuperiori vir
tute cum morbo certant. Malignitatis vero hoc vitium
haec culpa, haec eft pernicies, quod non aperta & magna
ope, fed parua & infidiofa rem agat. Clanculum & do-
lofe, fub leni & facili morbo pericula flruit. Nihil qui
dem hic miraculoli & praeternaturalis , quod redioris
medicinae hodierna difciplina ignorat. Fontes tantum
modo & caudas inuenire, ordine, lege, & indole fua de
ficientis morbi, certaque & idonea fequi ratiocinia non li
cet; nec ideo ad diiudicandum & fanandum malum viam
fatis munire. !n morbis enim omnibus non minus, quam
in fanitate legibus fuis natura agit,
§. 2 1 .
Tantum tamen abed, vt datuamus, nihil prorfus
momentorum eorum medicis patere, quibus malignitatis
^ a ratio