110 
divinar revelationi déférât > annon neceHarium huic confe - quenseft , nequáquam ferio ilium & ex animo divina ? velationi tnbuere , quod ob feipfam credatur , vel , quod per fe immediate intelleftum ad fui aíTenfum inducati * Quod autem neutram movendi rationem divinae tioni tribuat , ( atis manifeftum eil . Et quidem rationem movendi per fui evidentiam tantum abeftut ei aifignet , ut potius ipfe fupra memorato loco conccptis verbis feri - bat : cum qu ari tur caufa & ratio , in quam ultimo fides cundum fe refolvitur , non effe labor andum , ut invenia tur ratio vel caufa hujusmodi evidens : hoc enim effe inquirers c auf am fidei , qua cum natura ipßus fidei pugne t . Ut enim ipfa fides obfeura ¿r inevidens in fe e fi : ita etiam c auf am ¿r fúndamentum habere »obis inevidens & obfeurum , Quod vero nec pofterior alliciendi modus , per Valentianum» divinae revelationi competat , id fic oftendimus : 
J^ucd e fi caufa ipßus a ft us credendi fecundum fe , id , ex menteGregoriide Valentia , non esl caufa , qua voluntas movetur ad velie credere , five ad hoc , ut intelleflum ad actum affentiendi eliciendum fuo imperio determiner . At qui r eve tat io divina , eodem docente Gregorio , e si eau - fa ipßus actus credendi fecundum fe , E . 
Major ex la ? pius citato Valentiani loco plana eft , quo cire umleite dtßinguendos effe ma net duos proceffus : alt er um , quo de cauja ipßus habitus & ¿fonfus fecundum fe confiderai i tnquiritur , & in quem fir mit as & c er tit udo ipßus habitus , & quicijuid perfections habet , tan quam in caufam refer tur ; ter um , quo non de caufa certitudinü ¿r per feil tonn habitus , fed de caufa , propter quam homo animum induxerit velie ere - der e j tnquiritur , cum alioqui ipfa rat ione feu fundamento