V 
non insidiatoris partes sustineat; ipsius scilicet verbi usum a re venatica ut 
pleraque in oratione Minervae esse translatum. In Senec. llippol. 39 canes venatici 
nare sagaci captant auras; apud Poll. V. 60 oi xvves dfisd&v<ri -rd me^ctra, in 
Plutarchi Symp. IL, 1 wpoH dicuntur d%ipevcti t«~? oo-tyfretri. Haec atque alia, 
quae congessit Lobeckius, videntur potuisse interpretaturo satisfacere. Etenim si 
deitdfyiv ejus est qui tanquam canis venaticus vestigia alius captet, nostro loco r niiq» 
non potest esse ejus qui venetur, sed est ejus, quern quis venetur i. e. Ajacis. Ajacis 
sive hostium conatus iriigci) recens impressa vestigia reliquerat. Ea indagare 
studet Ulixes. Quae quum ex verborum significatione et rerum connexu recte ex 
plicit Lobeckius, nihilominus Schneidewinus, inter recentiores de Sophoclis tragoediis 
imprimis meritus, dissentit. Hisce V. D. locum nostrum interpretatus est: „Immer sehe 
ich dich danach jagen, irgend einen Anschlag gegen Feinde zu erraffen (?), rasch aus 
zuführen.“ In quibus quod d^!td<rai dicitur esse „erraffen,“ hoc vero „rasch ausführen,“ 
non magis nobis placet, quam quod Ulixem illis versibus venatori, in sequentibus 
vero (vid. annot. ad. v. 7) cani venaticae comparari doccmur. Sed de hisce nunc 
non agimus. Ex Schnei de win i vero interpretation e, si, recte Lobeckius argumentatus 
est, Ulixes est Venator et indagator insidiarum suarum, i. e. quas ipse struxerit 
quod fieri certe nequit. 
Quoniam vero, si Lobeckiana spernuntur, ad vocabulum iteü^v redit quaestio, 
videndum qua significatione a poetis vel, ne nimium vagemur, a tragicis seu potius 
ab ipso Sophocle sit usurpatum. Qua in re miror doctissimum Schneidewinum noluisse 
ea, qua callet sermonis Sophoclei cognitione, uti. Nam qui quac citavimus legerit, 
non credet profecto, vocabulum wsT^ctv hac in ipsa tragoedia praeter nostrum locum 
ter legi, atque ter significare conatum Ajacis,* nullibi vero conatum sive insidias in 
Ajacem. Duobus vero locis plane eandem rem, idem facinus significat, de quo, 
quameunque eligas interpretationem, hoc loco est sermo. Primum Tecmessa v. 283 
Harrat se dehortatam esse Ajacem, ne non vocatus neque nuntio neque tuba excitatus 
istam moliretur 7r^av: 
t/ 
Al«v; r( rtjvS' dx.AtjTor, ov$’ vit' dyytkuv 
d(f)o(>fAUi TTt~(>ctVy ovre ntov xhvwv 
vukiuyycf; 
Altero loco v. 1036 Menclaus de eodem Ajacis facinore loquens deum dicit illud 
molimen exstinxisse: 
xfI ju»j -öfiJv Tif TjjvSf , ne~%ctv FcßfOTV, cet. 
Tertio denique loco Ajax ipso ob priorem itfiqxv pudore et indignatione affectus, quae- 
rendam dicit esse aliam netyoiv, qua patri ostendat se non degenerem illi natuin.