XI
nunc uLLog Loyog vocetur, mox dici postea esse perscrutandum. Ita explicandus illc
Metaphysicorum locus.
Unam video adhuc dubitationem esse tollendam. Nam credo fore, qui ante
TCltg eiloav dicant poni debuisse interrogandi particulam woTfgov vel el. Neutro opus
esse docuit Heindorfius ad Plat. Phaedr. p. 270 d. ^ictvoil'T'dca ite^l otovovv (pvo , eug } duLovv
rj iroLveiSeg eo-Tiv. Theaet. p. 151 e. axe\pd[jie-Qu, yovifiov rj uvefuöÜov myvdvei ov. Theaet.
p. 161 d. Trjv $6£uv— ö^rj rj \peuSyg. — p. 203 a. ßufuvi^ovjjisv— tjftug uvT0vg }
ovTiag rj ot>x ovfoa y^cift/J-UTU g’/uuBofiev. — Alios locos Heindorfius laudat ad Plat. Gorg.
p. 488 d. — Addimus adhuc unum Platonicum, quo praemissa est interrogatio verbo
Theaet. p. 173 b. Se $ xaxSg ng yeyovev ev TtoLet — ccvtov LeLn -&ev. — Denique est
Homericum Od. IV. 109 sq. evSe n ’ß/zev, gdei oy rj re'&vtjxev. — Jam nostro loco si ante
Tdig ellotriv legeretur sive orore^ov sive el, vel post ro7g addica esset particula Ze } certe
non displiceret. At minime opus est, omniaque, ut nunc sunt, rectissime se habent.
Haec igitur est Aristotelis sententia: spectatores tragoediarum alii sunt liberi
et eruditi, iique sciunt judicare et ipsam tragoediam per se et actam in theatro, alii
vero sunt indocti et stolidi, ex mercenariis homimbus atque proletariis conflata rnul-
titudo, qui, quum nesciant tragoediam judicare, etiain nequeunt animum purgatum e
spectaculo referre. Aristoteles in Pol. 8, 7 ö -Ögstrrjg inquit Smog’ o //.ev eLeuQe^og xul
'nnrcuhvfievog, o %e (pogrixcg ex ßuvuvcroov xul Snrcov xul uLLcov toiovtiüv avyxelfievog. In liosce
dictum sit (hoc enim vult Aristoteles) quod Plato in libris de Republica omni tra-
goediae vituperio vertens totum illud poeseos genus e civitate exterminari jubct. At
qualis sit spectator ad tragoediam ipsam nil adtinet, neque ad doctri-
nam de arte tragica. Praeterea „spectaculum, inquit, omnium, quae ad tragoediam
pertinent, maxime distat ab arte, atque poeticae minus est proprium reliquis. Nam
tragoediae vis sine actione scenae atque sine histrionibus potest esse; insuper circa
spectaculorum confectionem opificis ars potius versatur quam poetarum;“ •— »j y
Tr,{ T % x ytoStccg Svvufug xul üvev ccyoovog xul virox^iToov eurlv cp. 6 £ — cf. c. 14 § 1 et cap.
“ ’ § 3 S q. th'v fiev ovv (enoTroifuv ) nqsg #euTctg eitieixelg <putrlv elvui — tijv Se t^uyixrjv
Tt^og (ßxvhovg- yj 0 Zv (ßoQTixrj (i. e. T^uyixrj) %e((>uv SrjLov oti uv ei'rj. Ad haec respondet
Aristoteles • 11... ' » n n c / *i i ' ^ < m .
ii^cotov (xev ov Ttjg or o irir ixrtg n xurriycgfu, uLLu ryg vorox^mx^g. x.t.L.
Tragoediam vero ipsam dicit et a philosophia et a virtute esse ipsa historia prae-
stantiorem, hanc enim singula, illam vero ea, quae sint universa, tractare (c. 9);
Athenis jam tragoediam suain naturam atque perfectionem assecutam esse (c. 4).
unde ex Aiistotelis doctrina efficitur, ut tantum absit, ut propter spectatorum vulgi-
que inscitiam sit exterminanda, ut potius cives atque spectaturi ad tragoediae subli-
initatem sint excolendi.
Omnia ista qui accuratius inspexerit atque cum Platonicis comparaverit, is
Aiistotelem videbit quemadmodum in aliis disciplinis ita etiam quod ad artein poe-
2 *