Full text: Kristnisaga. Þáttr Þorvalds ens víðfǫrla. Þáttr Ísleifs Biskups Gizurarsonar. Hungrvaka

Ermordung Stefnirs. 
Kr. XII. 
10 
„Hefk par komet, es Þorvalde 
Kopräns syne Kristr hvilpar lér: 
þar 's heilagr grafenn í háfjalle 
upp í Drafne at Joanskirkjo.“ 
á. Stefnir fór þá norðr í Danmork, en er hann kom 
Danmork, kvað hann vísu þessa: 
'1. 
„Monkat nefna (nær monk stefna: 
niprbjúgt es nef á níþinge) 
þanns Svein konung sveik ór lande 
ok Tryggva son á tálar dró.“ 
6. . þeiri vísu þóttiz Sigvaldi jarl kenna mark sitt ok 
fyrir þá sok lét hann drepa Stefni, svá hefir Ari enn gamli sagt. 
liche verse enthalten. Es bedurfte 
nur geringer änderungen (heilagr 
statt hann — vgl. oben: ok kalla 
þeir hann helgan — und Joans statt 
Johannis), um tadelloses fornyrðis- 
lag herzustellen. (H. Gering.) — Die 
mit í Drafni bezeichnete örtlichkeit 
ist nicht bekannt. Im Þorv. þ. e.9,3 
wird der berg, unter dem das 
kloster steht, Drofn genannt (cod. 61 
Traufn, 54 drofn). 
Str. 1. „Ich will nicht nennen 
— (nur) hindeuten will ich auf ihn: 
nach unten gebogen ist dem neiding 
die nase -— ihn, der den könig 
Sveinn betrügerisch aus dem lande 
lockte und des Tryggve sohn 
täuschte,“ 
stefna, „etw. in eine bestimmte 
richtung lenken“, der sinn ist also 
etwa: ich will ihn nicht direkt nennen, 
aber ich will doch meine worte so 
nahe ans ziel lenken, dafs jedermann 
ihn erkennen kann. tal, f., „betrug“, 
draga d tdlar e-n, „jmd. tänschen 
betrügen“. 
Gemeint ist der jarl Sigvaldr von 
Jömsborg, dem dänischen wikinger- 
nest auf der insel Wollin, der den 
dän. könig Sveinn betrügerisch ge- 
fangen nahm und ihn nach Jömsborg 
brachte, wo er ihn Zwang, einen 
vertrag mit dem Wendenkönig Búriz- 
läfr einzugehen. Er war es auch, 
der den könig Óláfr Tryggvason in 
den hinterhalt bei Svolör loekte und 
ihn dann schmählich in der schlacht 
verlicfs; vgl. Heimskr. I, 319f. 
131 ff. 442. 
Man beachte den endreim in den 
Jeiden ersten halbzeilen dieser forn- 
/röislagstrophe. Mit der wahl des 
verbums stefna ist wol ein wortspiel 
mit dem namen des dichters Stefnir 
beabsichtigt. Diese strophe hat der 
möneh Oddr in seiner Öläfs s. Trygg- 
vas. (1853) s.49f. nicht ungesehickt 
übersetzt, sogar den reim der beiden 
ersten zeilen nachahmend: 
Nec nominabo — 
paene monstrabo: 
curvus est deorsum 
nasus in apostata — 
qui Svein regem 
de terra seduxit 
et filium Tryggva 
traxit in dolo.
	        
Waiting...

Note to user

Dear user,

In response to current developments in the web technology used by the Goobi viewer, the software no longer supports your browser.

Please use one of the following browsers to display this page correctly.

Thank you.