122 Tod des bischofs Bjorn von Hölar, wahl seines nachfolgers.
Hv. XYKI. var oll íðja hans senn: at kenna prestlingum ok ritaði ok syng
XIX: = psaltara, ok mælti þó allt þat, er nauð bar til. 10. Meinlát-
samari var hann í morgu lagi en aðrir biskupar hofðu verit,
í vokum ok fostum ok klæðabúnaði; hann gekk opt berfættr
5 um nætr í snjóum ok frostum. 11. Þá er Klængr hafði X vetr
biskup verit, þá andaðiz Bjorn biskup at Hólum tveim nóttum
eptir Lúkasmessu, þá er hann hafði XV vetr biskup verit.
12, En sumarit eptir var korinn Brandr prestr Sæmundarson,
ok hafði hann útan með sér bréf Klængs biskups á fund
10 Eysteins erkibiskups, ok var hann vígðr til biskups Máríu-
messudag enn síðara, ok var í Björgvin um vetrinn ok svá
Jón Loptsson; en síðan fór biskup út um sumarit eptir, ok
settiz á biskupsstólinn á Hólum, sem hann var til vígðr.
Krankheit des bischofs Klængr. Wahl des abtes Þorlákr Þórhallsson zu
seinem nachfolger. Tod des Klængr.
XIX, 1. Klengr biskup helt allt til elli vegsem sinni ok
15 vinsældum, svá at allir virðu hann mikils, þeir er mest váru
verðir. 2. En er hann tók at eldaz, þá sótti at honum van-
heilsa mikil, ok tók í fyrstu fætr hans at opnaz af kulða ok
meinlætum ok ókægindum þeim, er hann hafði haft. 3. En
er hann tók at mæða bæði elli ok vanheilsa, þá sendi hann
20 útan bréf sín til Eysteins erkibiskups, ok bað hann leyfis, at
hann skyldi nú af hendi at selja landsfjölskyldir biskupsdóms
síns, ok at taka annan til biskups í staðinn, eptir dæmum
Gizurar biskups. 4. En þau orð kómu aptr af erkibiskupi, at
í hans leyfi skyldi biskup kjósa ok senda útan, en hann skyldi
halda upp tíðagerð ok kenningu, meðan hann væri til færr,
þótt hann væri eigi færr til yfirferða. 5. Klængr biskup fór
til alþingis, ok sótti þá at hofðingja, at maðr væri til biskups
korinn, ok var þat allra manna ráð, at hann skyldi kjósa þann,
5
6.7. tveim nóttum eptir Lukds-
nessu, 20. oktober.
10. Eysteinn, svhn des Erlendr,
war von 1161—1188 erzbischof.
10. 11. Maríumessudag enn síðara.
8. september 1163.
Cap. XIX. 23-26, En þau orð—
yfirferda, die antwort des erzbischofs
ist erhalten und abgedruckt im Dipl.
‘sl. I, 218 ff. Sie berührt außer der
bischofsangelegenheit noch die nicht
besonders günstigen sittlichen ver-
hältnisse auf Island und setzt strafen
für die vergehungcn fest.