64 Koðrán wird christ und fährt mit Friðrekr nach Island. 
þorv. þ. vegliga skipaðr sem þá, er þrír svá voldugir konungar snæddu 
I. IK. af einum diski. 
Þá svarar Sveinn konungr brosandi: „Finna mun ek þann 
útlendan bóndason, at einn hefir með sér, ef rétt virðing er á 
5 hofð, í engan stað minna gofugleik ok sómasemð en vér allir 
þrír konungar.“ 
15. Nú varð af þessu gleði mikil í hollinni, ok spurðu 
hlæjandi allir, hvar eða hvílíkr þessi maðr væri, er hann segir 
svá mikla frægð af. 
„0. 16. Hann svarar: „Þessi maðr, er ek tala hér til, er svá 
vitr sem spokum konungi hæfði at vera, styrkr ok hugdjarfr 
sem enn eruggasti berserkr, svá siðugr ok góðháttaðr sem enn 
siðugasti spekingr.“ 
17. Sagði hann síðan af Dorvaldi þenna atburð, sem nú 
i5 var ritaðr, er hann frelsti konunginn fyrir sína vinsæld ok 
fyrir marga ágæta hluti ok lofsamliga. 
Dorvaldr wird christ und fährt mit dem sächsischen bischof Friörekr nach 
Ísland, Der spämaör Koöräns wird vertrieben, dieser selbst läfst sich mit 
seiner familie taufen. 
II, 1. Þessu næst, sem Dorvaldr hafdi farit vida um lond, 
tók hann trú rétta ok var skírðr af saxlenzkum biskupi, þeim 
er Friðrekr hét, ok eptir þat bað hann Friðrek biskup með 
„0 yllu kostgæfi, at hann mundi fara til Íslands með honum at 
predika guðs eyrendi ok leita at snúa til guðs foður hans ok 
móður ok gðrum náfrændum hans. Biskup játaði því gjarna 
ok fór til Íslands síðan, ok greiddiz vel þeira ferð. 2. Koðrán 
tók vel við syni sínum; váru þeir Dorvaldr ok biskup enn 
fyrsta vetr at Giljá með Koðráni við þréttanda mann; tók 
Þorvaldr þegar at boða guðs eyrendi frændum sínum ok þeim 
5 
1. snæða, „speisen, tafeln“. 
5. gofugleikr, „vortrefflichkeit“. 
sömasemö, „ehre, ansehen“, 
12. góðháttaðr, „gut geartet, von 
guten sitten“. 
22. náfrændi, „naher verwandter“, 
24. 25. vdru beir— þréttanda mann, 
der bischof war also mit 12 begleitern 
ausgezogen, wie Christus mit den 
12 jüngern. Diese nachahmung 
kommt des öfteren in der geschichte 
der heidenmission vor; vgl. Lasonder, 
De saga van Thorwald Kodransson 
den bereisde (Utrecht 1886) 8. 147. 
Cap. IL. 18.19. af saxlenzkum — 
het, vgl. Kr. c. 1,3. 
20. kostgæfi, „eifer“.