Full text: Andersen's Sprookjes

DE SCHADUW. 
muziek was schrikkelijk vervelend. ’t Was een gerammel, alsof 
iemand een stuk wilde instudeeren, dat boven zijne krachten 
ging; ’t was vreeselijk eentonig. „’k Wil absoluut leeren,” 
denkt hij mogelijk; maar dat lukt hem toch niet. 
In een nacht, bij openstaande balkondeur, werd de professor 
op eens wakker, en ”t was, alsof uit de balkondeur tegenover 
een wonderbaarlijke glans straalde. De bloemen flikkerden als 
vlammen in de liefelijkste kleuren, en tusschen die bloemen 
stond eene slanke, schoone jonkvrouw; ’t was, of er ook van 
haar licht uitstraalde; hij voelde zich als verblind. Daarbij 
deed hij de oogen wijd open en ontwaakte. Vlug sprong hij 
uit zijn bed op en sloop zachtjes achter het voorhangsel; daar 
was geen jonkvrouw meer, geen glans, geen glinsterende 
bloemen, ofschoon die nog even frisch als vroeger stonden ; 
muziek klonk uit de diepte, zoo liefelijk, dat men er bij in 
zoete droomerijen verzonk; ’t was, alsof men betooverd werd. 
Waar was de ingang? Het benedenhuis bestond alleen uit 
winkels, waardoor geen weg leiden kon. 
Op een avond zat de geleerde op zijn balkon; dicht achter 
hem in de kamer brandde eene kaars, en dus was het heel 
natuurlijk, dat zijne schaduw op den muur tegenover viel. 
Waarachtig, daar zat hij tusschen de bloemen op het balkon! 
Roerde de professor zich, dan Toerde zich ook zijne schaduw. 
„Ik geloof, dat mijn schim het eenig levend wezen is, dat 
men daar tegenover ziet,” zei de professor; „hij zit daar wat 
deftig tusschen de bloemen in. Toe, toe, schaduw, ga maar 
eens binnen, kijk goed rond en vertel me, wat ge gezien 
hebt. Dan zijt ge toch ergens nut toe,” voegde hij er schert- 
send bij. „Kom, gauw wat; maar blijf niet voor goed weg.” 
De professor stond op, de schim tegenover volgde zijn voor. 
beeld; de professor keerde zich om, de schim insgelijks, ja, 
als iemand goed had toegekeken, zou hij gezien hebben, dat 
de schim regelrecht ginder door de openstaande balkondeur
	        
Waiting...

Note to user

Dear user,

In response to current developments in the web technology used by the Goobi viewer, the software no longer supports your browser.

Please use one of the following browsers to display this page correctly.

Thank you.