52
Blástakkar.
systur þinnar, miklu verðari þess, að koma fyrir augu
Evu Falkenbergs, en Tíberúp, Narva og Döna.<
>Heyrðu, Karl, hefurðu ekki litið of langt niður í
flöskuna? Jú — ekki deigur dropi eptir!
>Þar koma afleiðingarnar af þeim ósið, að vera að
stunda guðfræði mitt í hernaðinum. Vesælings unglingur,
þú ímyndar þér sí => æ fjandann með tvö ruddaleg
horn og hrosshófa, za þá hafrafætur, annað hvort. En
vér fríþenkjarar, sem þekkjum dálítið veraldarlífið, vér
hugsum oss ekki þann höfðingja svo heimskan. Vér
vitum gjörla, að hann kann að gjöra sig ólíku elsku-
legri sýnum, ef hann vill — hann eða réttara sagt hún.
því við erum nú að tala um 077.“
sNorn? hvaða norn?<
>Greifinnu Königsmark.<
sJeg er ekki svo frægur að þet“ hennar hátign.<
Hefurðu há ekki nú í tvær e. rjár vikur hvern
fyrirmiðdag séð vagni ckið frá höllinni að tjaldi konungs-
ins, og hverfa síðan til hallarinnar aptur, en fara þó
langan krók? Í þeim vagni situr kona — ferkunnar-fríð.<
:Nú — þá er að muna það.<
>Muna það? Horfðu mér beint * augu, Bertelskjöld.
Við Amors örvar sver jeg, að þa“ -- satt, þú ert ekki
enn þá búinn að sjá greifinnuna. Og þó er hún nú
á allra vörum í herbúðunum. Það er sagt, að Ágúst
konungur hafi sent hana hingað, og að hún eigi að neyta
allra bragða til þess að ná viðtali við konunginn. En
manstu hvernig kossinn hennar Valborgar Erpsdóttur
brenndi á honum varirnar, cins og glóandi kol? Heyrðu
nú, Bertelskjöld, tillögu, sem jeg kem með: Settu þig
nú í sjö daga við veginn, þar sem vagninn fer fram hjá,
og virtu nákvæmlega fyrir þér greifinnuna, sem í honum
situr. Ef þú svo eptir þessa sjö daga liðna átt eptir
eina einustu smá-smugu í hjartanu handa hinni háðsku
og hrafnsvörtu Evu F-"“-ah2=4, þá skaltu skrifa með
góðri samvizku svst: 5 son cocur (hjarta), jeg hef
unnið meir en Narva hef séð Áróru Königsmark.
ng stend ósigraður c'1 þá.<
>Bull og mas!<
Trúðu mér. Vertu svo sæll, drengur minn, það er
herfilega kalt í þessu tjaldi þínu, og vínið er búið.