0 
Blástakkar. 
sÉn ef hann skyldi sleppa! Mikill fjandi, ef hann 
slyppi? Nei, Fleming minn góður, slíkt er of mikið 
hættuspil. Nei, öll bendan kæmi utan um oss, eins og 
mý, og Karl frændi mundi aldrei fyrirgéfa mér það.< 
„Þetta ráð er allt gjörhugsað fyrir,< svaraði hinn. 
>Wilopólski liggur í launsátri bak við Konungsgjá með 
hundrað riddara og kemur sem Jehú yfir hann. Það getur 
eigi mistekizt. Munið, að Wilopólskí á bætur að yður; 
vér eigum fátt svo voldugra vina, oss er því vandfarið 
við slíka menn. Hinsvegar er yður, konungur, í lófa 
lagið að segja fyrir sáttunum er „strákurinn óði< * er 
kominn undir lás og lokur í Konungssteins kastala.< 
>En hvað mun Evrópu verða að orði?< 
sEvrópa fylgir ávalt þeim, sem er yfirsterkari. Auk 
þess eruð þér, herra, með öllu saklaus. Sjáið þér til: 
Þessir hamslausu Pólverjar — markamenn — stigamenn 
— hvað kemur yður það við? — Jeg nefndi Konungs- 
stein. Finna má þar klefa, þar sem keppinautar um völd 
mega hverfa úr sögunni, eigi síður en keppinautar í 
kvennamálum; — gætið vel að, herra: þessi ofmetnaðar 
Karl, sem öllu Þýzkalandi óar við, — og hvílík makleg 
málagjöld, ef veröldin allt í einu skyldi vakna forviða 
við það að hann er horfinn, fallinn sem stjörnuhrap niður 
frá hæstu sigurbraut, og enginn örmull af honum eptir, 
— völskur og kóngulær einar  Xonungssteini kunna 
þar frá að segja, hvernig fr "cns -7 ofsi ázt upp 
til agna.e 
Bertelskjöld hey:ði eiri meir“: honum sortnaði fyrir 
sjónum. Oðara en hann verdi hafði hann komizt út í 
hallargarðinn; fann skjótt Bógatír sinn, steig á bak og 
reið sem aftók aptur til herbúðar sinna manna. Var 
hann sex stundir á leiðinni og rann dagur í því er hann 
kom. Þessi þeysireið var *"nar hans bani, enda var þá 
hinn dyggvi Bógatír löngt 'f léttasta skeiði. Datt hann 
dauður niður á hálmbeð : e-gar eptir heimkomuna. 
Þótti Bertelskjöld það miluil skaði, því að hann hafði 
frelsað líf hans í mörgum mannraunum og borið hann 
heilan að mestu úr hverri sókn og hverri þraut í meir 
en sjö ár. >Far nú vel, Bógatír.- mælti Bertelskjöld. 
Svo kölluðu Karl tólfta fjandmenn hans.