vofar, 
hvað í 
allan } 
í ótal. 
heima,; 
kringu| 
enn þ 
væri. 
og fór! 
Anna 1 
ætu or 
og fan 
stakk | 
tók feg. 
Nú 
af öðru 
inn sa: 
fór að 
með or 
lyst á = 
hreiður 
>M 
hann b 
5N 
þína. — 
hyggju 
sínum 
hlúa al 
g 
8 
5}; 
8 í 
„1“ 
Ó 
æ 
< 5 
2: 
v 
o £ 
“ 
31 
tr 
Pa 
fdi verið um nóttina. En 
iðrinu? Ofurlítinn unga 
eggskurmurinn var þar 
Mamma hans var ekki 
glinn heyrði þruskið í 
á ekkert, því hann var 
ig hann hélt, að þetta 
hann spenti upp ginið, 
sm morgunbitann sinn.. 
:yrt, að ungar og fuglar 
reif hún upp torfublað, 
ir því, sem hún strax 
svanga munninn, sem. 
móti. 
Jum annan og svo hvern 
til litli maginn var orð- 
í hann sig þá niður og 
egar mamma hans kom 
tnum, hafði hann ekki 
nma hans stóð hissa á 
og hugsaði: 
in hafa deytt hann, fyrst 
2c 
'; borðaðu sjálf ormana 
á  rði það líka, því af um-- 
g sínu, hafði hún gleymt 
e“ á 
Á <linmat, og fór svo að 
* Minu sínu. Anna fór þá 
: 4 
xi 
a 
Nn 
a 
t) 
— 
-— 
N 
LA 
-— 
O 
-— 
- 
æ 
2t4 
mn 
SÁ 
Ji