Full text: (Erster Band)

257 
bedregen — Bedrugg 
258 
Licht b. d. h. mit dem von der Kerze trop 
fenden Talg (Rdsbg.). 2. „anführen“, „täu 
schen“. dat hett di wull bedrawwelt Dtm. 
s. bedregen. 3. „auf frischer Tat ertappen“. 
ik heff em dorbi bedrawwelt ffm. Dtm. Dw. 
s. betrappen. 
be-drcgen „betrügen“, b. gelt ni! bes. 
beim Kartenspiel, de Lust hett to tuschen, 
hett ok Lust to b. oder de (ggrn) tuschen 
(schudern) will, will ok b. de vgl hannelt, 
Ward vgl bedragen. de ggr to fründlich 
is, will enen b. oder he hett enen all be 
dragen. wo de Herr sülben kummt, be- 
drüggt em de Knecht nich FL. de sik op 
anner Lüd verlett un sülben nix hett, de is 
op ewig bedragen. legen un b. is eens oder 
de legen Jcann, kann ok b. oder de anfangt 
mit Legen, hölll op mit B. de’n Juud dat 
Halwe bütt, is noch bedragen Fehm. he 
Igft vun Profit un maakt Staat vun't B. 
Wm. he bedrüggt keen Minsch, awer alle 
Welt „von einem scheinheiligen Erzbetrüger“ 
Sch. 1, 250. Junge, dat is'n Kerl, de hett 
Land un Lüd bedragen! Tritt, wenn de 
Klookheit de Wiesheit bedrüggt, so hett dat 
Schick Schw. dau Recht un schuu keen un 
faeg un bedreeg, wo du ankamen kannst 
f‘ r b. dat Abends-ivaschen un dat Gafjel- 
drögen dat hett mi mächtig bedragen. de 
en Leh hofft na’n Klang un’n Fru na'n Ge- 
sa ng, is meisttied bedragen. dat Land lett 
sik nich b. „schlechte Ackerbestellung rächt 
sich“, bedregen (part. präs.) und bedreeg- 
ten (!) Hahndreier „betrügender bezw. be 
trogener Hahnrei“, Scherzkartenspiele. Ndtm. 
Sschl. s. Hahndrei. Laternenlied: Oolsch 
mit de Lücht, de de Lüd bedrüggt s. Laterne. 
Spottreim: Schooslerknast, hool'n Pickdraht 
fast, laat em jo nich (laut den Hamer ni) 
liegen, kannst (kunnst) Lüd (schasst'n 
Buurn) b. oder laat’t Lüd-B. (Hohenw.), 
auch mit Zusatz laat'n Hamer ni fallen, laat 
de Büx ni knallen; s. Schooslerknast. — 
Synonyma: be-drawweln, —droben, 
~~drullen, —drummein, —fummeln, —gähn, 
Siegeln, —gäschen, —griesen, —gries- 
mulen, —jahnen, —juxen, —lämmern, 
luurn, —luxen, —micheln, —mogeln, 
~~schieten, —schummeln, —schuppen, -smg- 
ren, —smgren, —smucheln, —snüzen, —su- 
sen, —talgen; an-fghren (s. d.), —lacken; 
a f-drögen, —liemen, —smgren; die intransi 
tiven mogeln, schummeln, smucheln; passi- 
v isch: anlopen, anschieten, begriesmulen; s. 
auch Ohr, Oog, Ngs, Muul, Foot (in den 
Vbdgen: pwer’t Ohr haun usw.), gwerdüweln 
sowie besnaclcen und die Transitiven bei 
heswügen. 
He-dreger m. „Betrüger“, vör’n Deev 
kann man de Dgr tosluten, vör’n B. nich. 
Schleswig-Holsteinisches Wörterbuch. 
Buttje bi Buttje (Puttjer bi Puttjer Schwabst., 
Hüttjer bi Puttjer Lunden), uns Herrgott is 
keen B. „habe nur Geduld“, es kommt doch, 
wie es kommen soll. Holst. (1840). wenn’n 
Wewer, Snieder un Möller tausamen ’n 
Barg dalwöltert, liggt jümmer ’n B. haben 
Lbg. (abst.). Reim: Weiver mit dat Spool- 
rad, Möller mit dat Mattfatt, Snieder mit de 
Sniggelscheer, wo kaamt de dree B—s her? 
Schw. Die Seelen der bei einem Schiff 
bruch verunglückten Betrüger haben keine 
Ruhe; die Angehörigen hören im Hause 
sonderbare Geräusche oder werden durch 
ein Klagen und Winseln in der Nachtruhe 
gestört (Halligen 1807). — B. wird auch die 
Einbuchtung im Flaschenboden genannt, weil 
sie den Rauminhalt verringert; vgl. Eiland. 
— dregerie f. == Bedrugg (s. d.). 
be-dricben 1. „betreiben“, „treiben“. 
Ggrn wet ni, wat se bedrieft, un jammert, 
wenn’t to laat is. de't good bedrifft, den 
ward't good anrgkt Dw. he weet ni, wat 
he vor Öwermood in Ngrs bedrieft „weiß 
sich vor Übermut nicht zu lassen“ Holst. 
(1840). 2. „antreiben“, he hett vgl to b. 
„treibt zur Arbeit an“, „verlangt viel“ Wm. 
3. „mit Saat bestellen“, de Koppel is mit Rog 
gen bedrgben Hohenw.; s. beslaan. — d r i e - 
wern, auch —drieflich (Schw.), 
— dreeplich adj. „betriebsam“, „streb 
sam“. en bedrieven Minsk Reinb. (18. Jh.), 
vielleicht nur irrtümlich für —ern, vgl. Nd. 
Kbl. 30, 50. —driev m. und n. (Dtm.), 
auch —drift 1. „Betrieb“, „Gewese“, „Ge 
werbe“, „Haushalt“, he hetl’n groten B. 
„landwirtschaftlicher oder industrieller .Be 
trieb“. de Schooster mutt bi sien B. vgl 
bi sitten. ik heff mien Beriev (s. d.) un B. 
„mein Gewerbe gibt mir mein Auskommen“ 
Heikendf. Daher auch gradezu ik heff mien 
B. „Bedarf“ Tritt. 2. „Treiben“, ju ganse 
B. is wieder nix as: jümmer duun un 
smöken. bi't Bakenbrennen harrn wi unsen 
B. um’t Für rum „Spaß“, „Kurzweil“. 
— droben, —drögen (Storm.) 1. „be 
trüben“, wie im Hd. 2. „betrügen“, een 
bedröft den annern Ndtm. de licht glöft, is 
licht bedröft Ang. (1857). de is hart noog 
bedröft, de sik sülfsten Löst Holst. (1840). 
— dröft (dröfd), — drögt (Storm.) adj. 
„betrübt“, „trübselig“, „kümmerlich“. he 
sitt dor gans b. bald lach ik, bald ween 
ik, bald bün ik b. von dem Unberechenbaren, 
der in einem Atem lachen und weinen kann. 
Wm. sien lütt b—e Arbeitsstuuv Dtm. dat 
is sien b—en Ernst „barer, blutiger Ernst“ 
Wm. dat sünd dree b—e Harten in der 
Priamel, s. Ajlcat. — druck m. „Druck“, 
„üble Lage“, he is hellisch in B. Hus.; vgl. 
Kniep. —drugg (drux), —drogg (FL. 
9
	        
Waiting...

Note to user

Dear user,

In response to current developments in the web technology used by the Goobi viewer, the software no longer supports your browser.

Please use one of the following browsers to display this page correctly.

Thank you.