Heren der Stede Lubeck, Hamborch, deden ouermael all oeren
flit, vnde hedden gerne de Sake vpgenamen, De Ditmerſken
hedden ock gerne frede gehadt, ja mit gelde gerne gekofft, wents
Ö e vorboden ſick, me ſcholde de Sake to gelde ſtellen, idt ſcholde
dar nicht anne mangelen, vp dat ſe frede mochten hebben.
Averſt de Fürſte wolde,- ſe ſcholden srothreven vnde vorr
. ſchriuen, jarlikes eine Summe eldes to geuen. De Stede
Lubeck, Hamborch ſegen, dat all möge porlaren was.. De
Holſten wolden mit Gewalt de Ditmerſken bedwingen, wente
ſe leten ſick gedüncken, id were vnmogelick, dat de Buren ſick
jegen ſe weren konden. Derhaluen beuolden de Sendebaden
der Stede Gade de Sake vnde togen na Hus. “tuts
_. De #) Fürſte von Sleſswick hedde einen groten hupen
Buren in deme lande to Holſten vnde ock vtt deme Fürſten:
dome Sleſwick;. he hedde ock einen finen hupen Rütere vnde
Eddellude to perden. Dat Ronnefenlin foorde Hinrick va
Alvelde, auerſt den groten des Landes Banner foorde ſin
Broder Clawes van Aluvelde. Mit düſſem hupen toch de
Fürſte vp S. Oswoldes dach in Ditmerſchen den wech, de
dar Heet de Süderhamme. De Fürſte . bleſf. bi dem reiſigen
euge. Auerſt de Schütten unde de Buren lepen ſtrouwende,
xoueden unde. brenden in den karspelen Lunden vnde Weddinck-:
ſiede, vnde haſteden nicht seer, leten sick geduncken, dat lant
wer all eer. Ouerſt Clawes van Aluelde deme misduchte,
vnde ſprack to ſinem Broder Hinrick: ide düchte mi tidt wer-
sen, dat wi mit düſser büte vp dütt marl. vns benogen leten
unde torügge togen, eer de Ditmerſchen vns oeren grut beden.
Auerſt Hinrick van Alvelde ſin broder leer ſick gedüncken, idt
hedde nene noet, de Ditmerſchen weren alto ſeer vor den
Holſten vorſchrocken, vnde sach eine Wintmöle, de wolde he
erſten anſticken, eer he wolde torügge teen. Ouerſt dewile
he mit der Wintmölen to wercke was, quemen de Ditmer-
schen vnde beleden den wech, der de Holſten wedder vtt mo-
ſten. Tom erſten sammelden de Ditmerſchen de Buren der
Holſten vp, unde vorsſlogen se, de mit der büte quemen driven.
Darna quemen de Schiltjungen der Holſten, düſſe begundſne
e ock to vorworgen. De Jungen wurden ſchrien unde ropen,
wente to weere dochten ſe noch nicht, Do de Fürſte dat ge-
ſchrichte hörede, menede he, de Jungen hedden einen vnluſt
Q vnder ſick angerichtecr (wente dat de Ditmerſchen dar ſcholden
vorhanden sin, dat louede he vnde de Sinen nicht). Derhal-
*) Dütt is de 6. feide. ;