s D V . LU | C 1 . V CE VW. IS. > M . Mg. .
van den beiden Örguég. Sumnia des koninges gelücke was
vte, wente he manck andexen articelen, de he ſweren. moſte,
ere he los quam, was ein dar mede, dat he ſin leuedage niche
in dat lant to Holſten mit kriegesfolcke teen wolde. Dùte
hefft he nicht geholden. So hejft ock Godt em dat gelücke
encagen vnde auermal to ſchanden- werden laten.
Vergl. bei dem Vorſtehenden Neocorus I. S. 318 u.
Aus Reimar Kock zu Neocorus I. S. 352 sf
Ö De erſte veide der Holſten in Ditmerſken 1287 (?). ~)
© Sn duſſeni suluen Jare togen de Grauen van - Holſtén
wit grotem volcke in Ditmerſken. Do ouerſt de' beiden heeté
an einander quemen, wurt vor dem heere der Holſten löpen
ein katte (Doctor Crans ein Holſte gebaren ſecht idt ſi eiw
haſe gewesen, offt vele Hasen in Ditmarſken ſin, dat weet Ick
| nicht). Dar krigesvolck wurt ropen, alſe me plecht katten to
jagen. Do ouerſt de am Ende in der orden stunden hörden,
dat de forneſten repen, vnde wuſten van duſſem wilde nicht,
leden ſick düncken, de forneſten. ſyen vorloren, derhaluen res
pen ſe ſo. Me ſcrifsft ock, dat in, des. Holſten Heere ſin ger
wesen, de der Ditmerſken fründe weren, welk dat geschrei den
anderen so gedüdet hebben. Htervan enſtunt, dat de Holſten
lepen eer dat de viende an ſe quemen, derhaluen lange tidt
de Ditmersken einen roem darvan wolden hebben, alſe hedden
de Holſten mit einer katten vorjaget. Auerſt so plecht me
Bade to datiken, wen uns Godc helpet. ' Tovoten hedder de
_ Ditmerſken wol Godt vnde alle Hilligen angeropen, do de
viendeheer antogen, nu averſt Godt gelücke giſst, nu’ heſft idr
de katte gedan. Düt ſtücke hebbe Ick hir ock mit ingesettet:
van den Ditmerſken, darvmme dat ſe ſtedes der Lubeſketz
gude fründe ſin gewesen.
î Reimar Kocks Quelle wird hier dieselbe alte lübſche Chro?
nik seyn, aus welcher Herrmann Corner ſchöpfte, vergl
Dahlmann im Anh. VI. S. 614. jj
E z Ôtit dem Obigen im Zuſammenhange ſteht die folgende
un
i .) fwug: 1303 vorjageden de Grauen van Holſten etlike vat
dem Adel, der orſacke dat ſe weren befunden in der’. fos
] tigen veide mit den Diemerſken, dat se. den Ditmerſken
mere geneget weren gewesen,’ den oeren egenen Heren. Duſſe
vorjageden Eddellude geuen > bi dem Hartich Albrechc
van Saſſen, vnde entſeden dem Grauen van Holſten.
De Hartich nam de verdreuenen in beſchüttizze- ; de