37
189—190: „Descripsi ex apographo Domini Arpe consiliarii Guelferbytani, qui suo
exemplari notam sequentem adscripserat:
Harum schedarum verum auctorem mihi ex ore ipsius retulit max. reverendus
Nicol. Staphorst ad D. Johannis aedem pastor Hamb. Cum Jo. Mullerus in atheismo
devicto mentionem nefandi libri de tribus impostoribus ita fecisset ao si legisset et ipsi
copia illius suppeteret, Job. Fried. Mayerus th. D., vir polymathestatus, ex nepote pessimum
sed rariss. ingenii humani foetum investigabat, qui non plane quaesita illustris viri et
tune in civitate potentis abnuebat. Moliebatur tune forte comitia Taboritica s. diss. de
tribus tabernaculis eique praemittebatur epistola in qua de hoc libro facta mentione
Joh. Joach. Mullerüm J. U. D. et postea actuarium Hamburg, eo consilio ad opponen-
dum provocabat, ut de hoc libro hactenus ignoto suam sententiam propalaret. Accipit
conditionem — partum infausta Lucina editum exhibet, a quo sub titulo de tribus
impostoribus acceperunt reliqui. Idem J. J. M. specimen conjecturarum dedit in
Hiobi c. XX. sub nomine R. Marescotti a villa sua Ottmarsen Hamburgi 1714. 4.“
J. dir. Wolf nennt in Vol. IV seiner bibliotheca Hebr. p. 796 zwei Schriften
von Luca: la vie de B. Spinosa und l’esprit de Spinosa.
Nach Klose Lexikon der Hamburg. Schriftsteller Bd. 5. S. 437, schrieb Joh. Joachim.
Müller 1717 conjecturae in diffic- Jobi cap, 20 locos. Er war ein Enkel des Senior
doh. Müller, von diesem nennt Klose S. 425 eine oratio de atheismo. Ich kenne
doh. Fr. Mayers comitia thaboritica in der ersten Ausgabe, über die 1688 Just. Ste-
mann unter Mayers Präsid. disputirte, nicht, in dem Druck in J. Fr. Mayer’s dissert,
sei. Francof. ad M. 1693 hat diese disputatio keine Vorrede, in der nach obiger Angabe
tiber die verrufene Schrift etwas Vorkommen sollte. In Jo. Fr. Mayer’s dissertationes
sei. p. 437 sagt derselbe: Libri de tribus impostoribus magnis putativum post caeteros
patrern Bornaudum indicavirnus in prooern. disput. nostrae de comitiis Thaboriticis.
Gustum aliquando ex hoc libro excerptorum peculiari dissertatione cum deo daturi,
ut meticulosas, additis, quod in proclivi arbitramur, justis Christiani hominis vindieüs,
plurimorum suspiciones castigemus praesidiisque suis improvidos exturbemus Deistas.
S. 191—209 claviger sive de veterurn doctrina externa et interna, de exoterica
ut esoterics philosophia diss.
Es sind neun Capitel angegeben. Bei caput 1. 2. 10 ist auf Pantheisticon
verwiesen. Auf dem äussern Titel steht: Tolandi claviger. Das Pantheisticon nennt
Lechler in der Geschichte des Englischen Deismus S. 209. 473—477.
S. 211 — 217. De trinitate. Igitur ut hic quoque, sicut superiore libro feci-
mus, de deo exordium —
K. B. 90.
Perffament-Handschrift aus dem sechszehnten Jahrh. 140 Bll. 4.
Statuten der Priimonstrastenser zu Laon.