> Jit
*i* >i
q“« 1
rerum explicatione. Personas porro depinxit heroum nornina tantum ferentes, non
moribus affectibUsque heroicis, sed hurnanis, cum multitudo sic melius quae imitanda,
quae vitanda essent discernere posset. Denique rei nihil cum fabulae argumento com
mune habentis et ad praesentem reipublicae statutn pertinentis inlustrandae causa
totas tabulas composuit, ubi mythus invoiucrum tantum erat usu postulatum. Notis-
sima res est Supplicum fabulam cum ad foedus, quod ol 89, 4 auctoritate Alcibiadis
Athenienses cum Argivis icerant 1 ), commendandum turn ad odium contra Thebanos,
socios Lacedaemoniorum, qui post pugnam apud Deliuin commissam mortuorum sepul-
turam Atheniensibus denegando leges usque ad id temporis ab omnibus gentibus
pie observatas sanctasque habitas foedissime violaverant 2 ), magis magisque inflam-
mandum ab Euripide seriptam esse. Ut paucis omnia comprehendamus, non solum
ad deleotandos sed etiarn ad docendos spectatores Euripides scena usus est.
Quae cum ita sint, cum vituperatione ilia totain artem Euripidis damnandam
tibi esse videbis*, at cave ne iniquior sis. Per se Studium auditores docendi nihil
habet quod offendat, atque cum Athenienses non indignarentur quod veterem norrnam
neo-lexisset. iinino praecepta eius lubenter acciperent eisque plauderent, (juid est cur
miremur quod de via tarn aperte a inultis approbata non recessit? Nonnisi iniustis-
simus iudex, quanti Euripides aestimandus sit, ratione perpendet qua fabulas aestheticae
quae dicitur artis regulae accomodaverit eaque quae ad huius regulae amussim minus
directa sunt, mediocris ingenii documentum esse censebit.
Plurimi loci, de quibus nobis quaestio erit, in Oreste atque Electrainveniuntur; qua-
rum tragoediarum ilia cum satyrici dramatis vice functa sit. 3 ), facile suspitio oriri pos-
sit etiam Electram in tine tetralogiae doctam esse poetamque omnino in eiusmodi
tragoediis magis quain in ceteris data occasione recensendi libidini indulsisse. Quam
suspitionern falsam esse ex eis <juae supra disputavimus apparet; nam si Euripides
drama satyricum aut, tragoediam pro eo positam saepius quam ceteras tetralogiae par
tes ad iudicium de aemulorum arte et peritia ferendum delegisset, hanc rem tragoedia
non satis dignam esse palain confessus esset eoque totain docendi rationem, quam
novatn in tragoediam intulerat, damnasset.
Praeterea autem eo (|Uod in Phoenissis quas tertium tetralogiae locum obti-
nuisse constat 4 ) baud ita multo pauciores loci vituperationern continentes existunt, satis
1 1 Thuc. V. 46.
*) Time. IV. 97-99.
:>) cf. Hartung 1. 1. II. p. 400. praef. ad. Or. p. VI. s<jq. cuius sentential« longitudine ta
bulae refutari G. Dindorfiua parum sagaciter iudicat. (I’oet. .Seen. Gr. fabulae. ©d. V. Lipaiae,
Teubner 1869, p. 21).
4 ) Schob ad Or. 1496. Ki. (II. p, 319 D ) WJ xal iv I« tqiuo dyttfiatt ovtos ifirjoi»' iv Ttji X 0 ev
TM „Käd/uoi f/uoXt," id est in choro Phoenissarum qui a. v. 639 incipit: „Kadern ffiolr rnvdf y«v.“
2
