Full text: (Band XII.)

4 
coagulabilitas sanguinis hominum scorbuto affectorum minime evanuit et quod coagu- 
latio ac ne vix quidem fieri potest, materia fibrina duobus tertiis partibus imminuta, 
non commendabat hanc doctrinam et recentioribus analysibus non modo non firma- 
batur, sed etiam demonstrabatur materia fibrina fieri posse ut augeretur. Alii (Ma- 
gendie, Becquerel, Rodier) quod in scorbutum vegetabilia Kali citrico et Kali acetieo 
abundantia plurimum valerent, causam morbi vel in Natri abundantia (Garrod) vel in 
Kali imminutione positum esse evincere studebant. Quod tarnen non supra hypo- 
thesin promotum est. Jam quamquam sanguinis analysibus aut negativa aut dubia 
elicuerunt, tarnen inter omnes convenit, scorbutum organica et chemica immutatione 
sanguinis oriri. 
Neque quum aetiologia morbi maculosi Werlhofii satis explanata est, ut non 
admirandum sit, quod ad absurdissimas hypotheses viri docti refugerunt. Kreisig 
enim in vena portarum morbum versari posuit; Batemann quum saepius sanguino- 
lentas diarrhoeas observasset, ad tractum gastro - intestinalem retulit. Heusinger 
(Caspar. Wochenschrift 1846) quod pluribus sectionibus factis cerebri anaemiam et 
extravasata in cerebri substantia et inter meninges invenisset, cerebri affectionem 
hunc morbum esse contendit. Quam opinionem Simeons (Heidelberg. Med. Annah 
Bd. 13) ampliore dissertatione impugnavit, simul vasa capillaria relaxata esse statuens 
tali sanguinis natura qua ad exosmosin inolinaret. At per relaxata vasa capillaria, 
quamdin integra sunt, corpuscula sanguinis penetrare non possunt, quum, si quando 
sanquis e suis canalibus excedit, id nunquam accidit, nisi rhexi vasorum capillarium 
facta (Virchow). Nec non in sanguinis naturam plurimi inquisiverunt et coagulabili- 
tatem sanguinis intermisisse totius negatum quam positum est. Becquerel et Heller 
nobis persuadere studebant sanguinem se animadvertisse fibrino prorsus vacuum 
fuisse. Contra F orget et Hepp analysibus invenisse sibi videbantur aut leviter aut 
nihil fibrinam materiam esse mutatam. Kappeier (Diss. inaug. Zürich 63) scribit 
specimine a se observato sanguinis colorem et coagulabilitatem normalem fuisse et 
adhibito mikroskopio nec alba corpuscula aucta et rubrorum sanguinis corpusculorum 
conditionem normalem fuisse apparuisse. Sanguinis coagulabilitatem non evanuisse 
multi sunt auctores (Lond. med. Gaz. Vol. XIX. Schmidt’s Jahrbücher, Henoch) quam 
quam nuperrime Reder (Virchow spec. Path, et Therap. Band 3) admonuit, parvam 
esse sanguinis coagulabilitatem. Quibus satis apparet frustra viros doctos studuisse 
per artem chemicam accuratiorem utriusque morbi naturae cognitionem sibi compa- 
rare neque quidquam ad has analyses obstare, quin scorbutus et morbus maculosus 
Werlhofii iidem dicuntur. 
Utroque morbo haemorrhagiae capillares in diversissimis corporis partibus 
oriuntur. Quae haemorrhagiae hoc tantum modo oriri possunt quod multis vasis capil- 
laribus ruptis sanguinis effunditur, quum omnes haemorrhagiae capillares rhexi vaso 
rum capillarium nascantur. Consentaneum igitur est proximam haemorrhagiae causam
	        
Waiting...

Note to user

Dear user,

In response to current developments in the web technology used by the Goobi viewer, the software no longer supports your browser.

Please use one of the following browsers to display this page correctly.

Thank you.