4 
superioris, interdum habuerunt necessariam, non licet admirari, quod quoque chirurgis 
in inentein venit, omni vinculo carere. (Camper, Jobert, Kluyskens). 
Si nunc magis proprie accedamus ad ipsum moduin tractandi, una pars therapiae 
* et maximi quidern momenti ab omnibus medicis sine dubio inprimis necessaria habetur, 
ut is situs cruris femorisque quam accuratissime observetur, quo musculi extensores 
quam rnaxime relaxentur, ne quid momenti ad patellam retinentes fragraentis ossis 
conjungendis sint impedimento. Quem ad finem et artus genus extendi et totam ex- 
tremitatem inferiorem extensam contra truncum in angulo obtuso poni oportere, inter 
se chirurgi consentiunt. Hoc respectu posteriore commendari sane potest, ut non 
solum extremitas inferior sed etiam truncus a regione sacra leniter nisus in altum 
collocetur (Cooper), quod semper ei quidern utilitati est aegroto, ut hoc modo optime 
sustineat, per longurn ternpus quiete jacere. Neque minus inter medicos pars altera 
therapiae est vocata in controversiam, modus enim tractandarum coinplicatiönum frac- 
turae et inprimis inflammationis artuurn, quae quidern non potest praecaveri, sed raro 
tarn vehementer augescit, ut antiflogosi validiore debeamus uti. Quibus postulatis 
postquam satisfactum est, quaestio gravissirna et difficillima nobis oritur: fragmenta 
patellae plus minusve patentia, quomodo facillirne possint reduci tutissirneque haberi 
in contactu, ne aut pseudarthrosis aut rigor articuli fracturam sequatur, quae ipsa 
quaestio, quod supra probavi, adhuc est in pendenti, cujusque gravitas ut haec pauca 
perscribam me impulit. Dislocationern fragmentorum patellae contractione et quidern 
validissima musculi quadricipitis femoris fieri satis constat; videre igitur necesse est, 
utrurn adjumenta adhiberi oporteat, seu ad ipsarn partem patellae dislocatarn, seu ad 
musculum dislocantem, quibus musculus contractus quarn rnaxime rursus extendatur 
fragmentaque ossis se appropinquent, an melius ornnia haec sint cornmittenda vi solius 
naturae. Quod si fingarnus et praeterea ponamus, vim musculo inhaerentem „vitalem“ 
non posse superari rernediis mechanicis, id est trahendo comprimendoque, simul con- 
cedere debemus: tracturas patellae transversas non licere tractari, nisi solo situ aegroti 
apto et quieto neve ullatn vincturam esse adhibendatn, nisi jam fragmenta se appro- 
pinquassent et quantum conjectare liceret paullisper quidem essent conjuncta. Negari 
quidern non potest, talern sententiarn exetnpla doctrinasque medicorurn celeberrirnorurn 
quales sunt Dupuytren, Dessault, Langenbeck, Cooper, Bell, Boyer, Malgaigne aliorum- 
que graviter oftendere, tarnen nonnulli quoque (Camper, Jobert, Kluyskens) judicant, 
•rm thodum agentem saltern esse superfluum atque si respicerentur molestiae, hoc rnodö 
tractandi nascentes, omnino debere rejici; tarnen multi casus fracturarum patellae 
transversarurn sunt relati et nunc observantur, qui sine ullo vinculo machinaque sa- 
nantur, atque non solum tales, in quibus integumentum fibrosum servatum esse constitit. 
Sicut autern morborurn plurimorum corporis humani, ita quoque atque inprimis fractu 
rarum patellae modurn tractandi optime cognosci posse experientia pro certo liabeo 
qua de causa omnium medicorurn officium poscit, ut pro viribus casibus morborurn