putäverit antiquitatis penitus esse contemtores, indulgemus quidem eis petere
deliberationem — ■— — — — — — -— —.
Itaque is heres, eui spatium deliberandi est, benetieio inventarii hereditate
ac([uisita non utitur, 4<) ) et beres inventarium secundum leges conticiens, spatio delibe
randi non posito, semper hereditatem fidit, 41 ) Quod sine ullo periculo fit, quum heres
beneficiarius creditorum debitor modo usque ad faeultates hereditatis sit, 42 ) et contra
legatarios (si deducto aere alieno in hereditate omnino quid invenitur) sibi Quartam
Fitlcidiam retineät. 43 )
2. NATURA BENEFICII INVENTARII.
§ 7.
a. PROOEMIUM.
In § 4 scripsi, creditoribus secundum naturam successionis per universitatem,
si opus sit, e propriis, et in § 3, legatariis secundum juris rationes e hereditate sola
deducto aere alieno satisfacere debere heredem. In utraque autem heredis conditione
benetieio inventarii posito, diligentissime omnia perscrutantem varia inventarii natura
iugere non potest. Inventario aliarn naturam ad creditores aliam ad legatarios spec-
tanti esse oportet. Nonne est mirum, quod heres non solum creditores sed etiam
legatarios convocare clebet, ut inventario conficiendo adsint, 44 ) quum tarnen hi sem
per, quantum in hereditate deducto aere alieno inveniatur, tantum solum possint pe-
tere? Quod heres, inventario non confecto, benetieio legis Falcidiae uti non potest?
Quaero, quae ratio in hac poena sit? Qua ex causa legatarii inventario conficiendo
adsint, quibus heres nihil e propriis dependat? Quam ob rem leges de benetieio
inventarii scriptae ad legate relatae sint, eorumque mentionem omnino fecerint, quum,
ut historia explicate (vid. § 6 et § 5) apparet, beneficium inventarii imprimis insti-
tutum sit, ne heres ad creditores dimittendos e proprio patrimonio quid sunxat? —
Manifestum esse mihi videtur, nos alteram naturam inventarii ab altera distinguere
debere.
io) c. 22 cit. § 12—14. In ejusmodi enim conditione versans heres, sive inventarium faciat
sive non, creditorum debitor in solidum est, atque, eo confecto, beneficio legis Falcidiae solo utitur
sed eo lieglecto Quartam non deducit. vid. Muehlenbruch in Gluecki Com. \LI p. 484 not. 37. et p.
388, 2.,
4i) c. 22 cit. § 2, vid. r. Vatiyerow in Archiv für civ. Praxis XXII p. 174 not. 33
,a ) c. 22 cit. § 9.
4») c. 22 cit. S 4, vid. Mvehlenbruch in Gluecki Com. XLI p. 374 not. 18.
- 4 4 ) nov. 1. cap. 2.