17
pronunciat, se omnes tres constitutiones 39 ) in unara redigere veile ita, ut inilitum
beneficiuin sine ullo damno hereditatis acquirendae omnibus civibus praebeat, et spatii
deliberandi auxiliurn supervacuum sit.
Constitututionis 22 cit. initium sequuntur dispositiones legis in § 1—14: In
§ 1 — § 12 (incl.) beneficiuin inventarii constituitur, in § 13 et § 14 de mutandis
spatiis deliberandi et eorum conditione, quae ad beneficiuin inventarii spectat, scribitur.
In § 15 hujus constitutionis dicit imperator: hac lege omnes priores constitu
tiones de eadem re sublatas esse,
c. 22 cit. § 15: Notissimum autem est, ex hac constitutione, quae omnes
casus continet, nostris constitutionibus jam pro eisdem capitulis promulgatis
esse derogatum, quaruin altera et Gordianae constitutionis sensus continebatur.
cf. init. c. 22 cit.: — — — Ex omnibus itaque istis unam legem colligere
nobis apparuit esse humanum,
et nunc paganos quoque hereditatem damnosam sine periculo e propriis solvendi
adire posse, si praescripto tempore secundum legitimam formam inventarium confidant,
milites tarnen inventario neglecto modo usque ad facilitates hereditatis creditoribus
esse obligatos.
c. 22 cit. § 15 verb.: Quum enim ampliore tractatu habito melior exitüs
inventus est, et tribus constitutionibus in unuin congregatis, unus apparet et
in milites et in alios omnes juris probabilis articulus; quapropter ex anterio-
ribus inquietari nostro subjectos imperio non patimur, scilicet ut milites, etsi
. propter simplioitatem praesentis legis subtilitatem non observaverint, in tantum
tarnen teneantur, quantum in hereditate invenerint.
E quibus omnibus mihi satis apparere videtur, in qua conditione Justinianus benefi-
cium inventarii ad spatia deliberandi ponere voluerit: In ea neinpe, ut haec beneficio
inventarii supervacua reddita, quamquain legibus non sublata, sint, quum inventarium
conficiens heres, qui spatium deliberandi non habet, creditoribus in tantum solum,
quantum in hereditate invenerit, teneatur. Quod imperator his ipsis verbis dicit:
c. 22 cit. init. verb.: Ita enim nec satis necessarium deliberationis
erit auxiliurn, nisi hominibus formidolosis, qui et ea timent, quae nulla digna
sunt suspicione.
c. 22 cit. § 13 verb.: — Sed quia quidam vel vana formidine vel
callida machinatione pro deliberando nobis supplicandum necessarium esse
existimant, quatenus eis liceat annale tempus tergiversari, et hereditatem
inspicere, et alias contra earn machinationes excogitare, et eandem delibe-
rationem flebilibus assertionibus repetita prece saepius accipere; ne quis non
%
/
39 ) Quae omnes perditae sunt, neque ad nos pervcnerunt, vid. Muehlenbruch in Glueeki Com.
XLI. p. 311, et v. Vanijerow in Archiv für civ. Praxis XXII. p. 199.
3
