VI 
poris, ex alio fonte derivari non potest. Quare ut fero et (ßegai, feramus et (ßsguptv, 
sic feremus et (ßegotpev inter se congruunt. Sed nec Graeci ite(ßoga,, nec Latini 
feferi vel feri, vel simile quid, unquam finxerunt. Immo ne huic verbo perfectum 
deesset, utrique radice usi sunt prorsus alia. Graeci perfectum et aoristum ex 
ea formarunt stirpe quae est enyx.\ Romanorum te-tul-i, cui posteriore tempore 
prima syllaba detracta est, ejusdem atque tollo, tolero, Graecorum rhy-mt, th-tAh-x«, 
t«A-«?, toA-ju« originis esse constat. Haec enim verba graeca cum habeant vim a 
sensibus paulo remotiorem, propriam ferendi notionem TsKctpoöv atque raAavrov servarunt. 
Nec multum absunt Indorurn tül-d-mi vel tul-j-ä-mi, pondero, tul-ä libra, tol-ä-mi 
tollo, Gothorum thul-a tolero. Quae cum ita se habeant, apertum est similem inter 
fer et tul atque inter Graecorum (peg et evey K rationem intercedere, quae cum pang et 
pag, tang et tag radicum inter se discrimine quodammodo comparari potest. Qua- 
propter quod apud Pacuvium legitur v.- 228 
ne vim qui attulat neve attigat 
et apud Novium v. 87 
dotem ad vos nullam attulat 
et quodDiomedes grammaticus p. 376 P. affert ,aulas abstulas’ possunt haec in aoristi 
reliquiis numerari, quia ab afferat, auferas non minus diversa sunt, quam Tr^offveywj, 
d7ceviyxov a itgogtße^rtj dircföge. Atque notionis quoque differentiam quandam apud Ro 
manos fuisse.inter utramque radicem propterea veri non dissimile esse videtur, quod 
suffero certe et sustuli non ejusdem significationis sunt. Nam sufferendi verbum eam 
vim non habet, ut idem quod tollo vel de medio tollo significet, eaque causa fuit cur 
grammatici sustuli et sublatum cum praesenti tollo ad unius verbi communionern con- 
jungerent. Simillima sibi sunt hioiQegoo et differo etiam in eo, quod utrumque verbum 
neutralem usum habet a distandi notione fere non diversum. Verum non idem vide 
tur perfecti quod est distuli usus; certe non invenio locum, in quo hoc. idem quod 
,diversus fui’ significat, quamquam Graecorum Sijveyxov, 5(gv»i'vo%«, Stolaogcci hujus notionis 
non sunt expertia. — Transeamus ad verbum quod dicitur substantivum. In eo nec 
apud Graecos nec apud Italos perfectum cxstat, quod cum praesenti elp( i. e. eir-pt, 
sum vel es-u-m comparari possit, eamque ob causam Graeci quasi supplements utun- 
tur perfects quae sunt yeyovct, weipax«, iidern saepissime (pvvai substituunt, ut aoristi 
a verbo tlp( formati vice fungatur. Quare mirum sane est, quod formulam illam 
homericam ev S' dg» oi (ßv plerique interpretes ita inllectere solent, ut salutantis 
manum cum manu salutati quasi concrescentem sibi fingant (,er wuchs ihm in die Hand’),