\ 
12 
EPICRISrS. 
Dolendum mihi est quod defectu temporis aliisque iirtpedimeirtis prohibitms 
sum,, quominus sanguinem etiam et vivi aegroti et mortui explorarem, atque quae 
ratio inter aeidum sulphuricum conjunetum et non conjunctum in escharis ortis, in 
ipsis telis, in sanguine, iu excretis intercederet, siquidem his omnibus aeidum sulphu 
ricum non conjunctum (freie Säure) infuit, computand odefinirem. Quales explorationes 
spero fore ut posthac apud animalia experimenti gratia intoxicata instituere possirn. 
Atqui etiam pauca ilia, quae in nostro casu inveni, haud inutilia erunt. Eo demon 
strate, quantitatem acidi sulphurici quindecim horis ab aegroto per urinam exereti 
sexies mediam acidi sulphurici quantitatem a sanis hominibus viginti quatuor 
horis normaliter per urinam exereti efficcre, minirno acidi sulphurici in contentis 
restante tractus intestinorum cadaveris : Orfilae certe sententia supra allata, qui quan- 
titativam acidi sulphurici urina contenti explorationem praeter alia signa intoxication! 
indagandae invervire posse putat, nostro casu plane confirmata est. Deinde sententia 
quoque aliorum virorum supra allata, qua constat acido sulphurico vel conjuncto vel 
non conjuncto in stomachum inducto quantitatem acidi sulphurici in urina augeri, 
itaque aeidum sanguine resorberi nostro casu confirmata est; etsi virorum doctorum 
conjecturae de ejus resorptionis modo et ratione inde novam lucern non acceperunt. 
Tum vero si de tempore exeretionis agitur, id, quod sulphata inducta (vide Vogel et 
Neubauer Harnanalyse pag. 50) sicut ab omnibus acceptum est, per urinam duodeviginti 
ad viginti quatuor horis excernuntur, quantitas autern exeretionis etiam inde pendet, 
utrum evacuatio intestinorum impedita fuerit, nec ne (vide H. Wagner; de effectu 
natri sulphurici Dorpati 1854, Vierordt’s Archiv 1854), idem ad aeidum sulphuricum 
cum basibus non conjuntum pertinere videtur. Nam cum inter obstructionern ne 
elysmate quidem sublatam urina inde a tertia usque ad decimam horam vespertinam 
•reddita 0,892 partes centesimales vel septem grammata acidi sulphurici contineret, et 
in urina a decima hora vespertina usque ad tertiam horam matutinam evacuata 0,857 
partes centesimales vel plus quam quinque grammata acidi sulphurici inessent, — 
urina in vesica cadaveris retenta, postquam brevi ante mortem aegrotus faeces dejicere 
coactus est, tantum 0,1166 partes centesimales acidi sulphurici continuit, ita ut, si ab 
eo inde tempore 1500 Grm. (circiter normalis quantitas) urinae spatio viginti quatuor 
horarum et cum iisdem partibus centesimalibus acidi sulphurici, excreta essent, aegro 
tus fere normalem acidi sulphurici quantitatem exerevisset. 
Ut jam ceteras observationes in aegroto factos ante oculos breviter ponamus, 
habemus hunc rariorem casum intoxicationis per aeidum sulphuricum, mortem spatio 
quindecim horarum adducentis, quo neque laesiones neque destructiones organorum 
apparebant, quibus solis mors adduci potuisset. Obductione quidem cum magnam 
oris et pharyngis et oesophagi affectionem cognovimus, tum praecipue universam