IX
cessit, ibi praecipue ubi medium inter duas vocales locum tenebat, ut in i<ppdytjv,
Confusa sernel et perturbata pristina linguae analogia contagio ad alias quo-
que formas ita pertinuit, ut contra justam normam y a geminato er fere non longius
quam x vel % ab esse videretur.
Ceterum non in iis tantum quae a nobis tractata sunt verbis, sed etiam in
aliis haud paucis eadem x litterae in y mutatio facta est. Nam qui Graecorum ^*3-70»,
ipiyy\v cum Romanorum misceo et Indorum ejusdem signification^ verbo miqrajämi,
i. e. mikra-jä-mi comparat, quin piy ex ^ix factum sit, non dubitabit. mjy-w-fti, i-ntoi-
7»;v, TtUy-o-g nec a pan-go pe-pig-i separari potest, nec ab eo, quod antiquos pro pac-
tione usurpasse Festus (p. 250) tradit, pac-io. Eadem igitur radix est atque in
sanscrito paq i. e. pak, quae ligare significat et in majorum nostrorum fall-an, cujus
significatio proxime ad earn accedit quae est in Graecorum itä.yy\. ohlyo - s recte cum
sanscrito liq i. e. lik eoque comparatur quod inde deducitur leqa-s i. e. laika-s (par
vus). quamquam in genetivo casu o^Tvyog habet tarnen diversmn non est ab In
dorum ejusdem avis nomine vartikä. d^ciyoq si a Romanorum rapax rapacis
proprie diversuin non fuisse statuimus, nemo nos nimiae audaciae arguet. Denique in
ipsorum Graecorum sermone quis negabit cigriyui et dqp)yr\ cum ci(wtu et oiAiaj latinoque
arcendi verbo cognatum esse, vel Tiryavov a Ttfxu derivari? Democritum Abderitam
SiotSnyrjv pro vulgari dixisse Lobeckius (ad Buttm. II. 401) Suidae et Hesychio
credit, quamquam de hoc verbo alii aliter judicarunt. Quae exempla non ideo con-
gessi, ut imperitorum hominum more nihil fere inter tenuem et mediam interesse et
utriusque usum plane promiseuum fuisse statuerem. • A nulla enim opinione longius
absum. Imino si quis haec exempla perlustrabit, in omnibus fere x aut medium inter
duas vocales locum tenere aut prope nasalem litteram poni inveniet. Unum excipi-
tur ptayui, in quo y aoristo piyrivxt deberi videtur, sed huic affinis est altera praesen-
tis forma plympi. Quare etiam in hac anomalia quandam analogiam deteximus.
