*4T; sss*. f 
VI 
Hfl 
I 
mank-szt-au, verba quorum illud idem significat quod graecum fiota-a-M, sive id quod 
nos dicimus kneten, hoc magis generalem molliendi notionem habet. Quamobrem non 
dubito, quin antiquissimo tempore jam exstiterit radix mak, in opere pistorio usitata 
nec quin Graecorum pcirtroi) ejusdem originis sit. Transimus ad irXfj trcroo. 'ireTcXrjyov, 
enhyytiv, nMy^ aeolicum nXccgto, percutiendi verbum, et alterum illud TcXdgw (TxXoLyyßnv^ 
ciTf£TfXci'yx§y\v, de quo in Philologi Vol. III, p. 2 egi, Romanorumque plcmgo manifestissima 
7 litterae vestigia praebent (cf. Lob. Prolegg. p. 237). Sed x conspicitur in vocabulo 
atKd,^ TvXaxog et in iis quae inde nata sunt itkaxtqpg, irXctxivog } Tchaxoca. TvXxxsvg. Haec 
omnia ea significant quae plana sunt eamque ob causam proxime absunt a Romano 
rum planca (tabula plana), plancus (irXcvTVTtovs) et, in quo Jacobüm Grimmium sequi- 
mur, ab adjectivo plä-nu-s ex plac-nu-s mutato. Idem in sermonis Germanici 
historia (I. 347) veterum Germanorum flahcomparat et Lituanorum plasztaka palmam 
manus significans, quorum utrumque indicat vetustissimam aliquam radicem plak ex- 
stitisse. Ab ea Lituani derivarunt adjectivum prorsus ejusdem quam latinum planus 
habet significatusploksztas, cujus vocalem et sibilum Schleicherus in grammatica Litua- 
nica explicavit (p. 46); ea inest in ejusdem sermonis verbis plak-ti (percutere) et plekti 
(verberare) et in substantivis plek-is, plok-is, plak-a, quae nihil aliud significant 
quam Graecorum Romanorum pläga, nec separari possunt a majorum nostro- 
rum fiagelli nomine flegila. Itaque cum haec ad antiquissimam plak radicem, om 
nibus his gentibus priusquam in sedes suas discesserunt communem, probandam suf- 
ficiant, Graecorum TrÄnV-rw non ex molliore quae postea invaluit forma sed ex pleniore 
deducemus. — Simili modo di een dum erit de verbo Tr^acro-w. y littera legitur in 
ittitqa.ya., it^dyog. Propter productam vocalem Lobeckius (Paralipp. 401) veteribus 
grammaticis assentitur, ir^ci<T7ca a 7re^dio derivantibus, ipse autem breviorem formam in 
ionico 7rwrgjjVafiv et in eo quod apud Hesychium servatur eir^ccvev e'K^u.yfJLtx.Tevva.To 
subesse suspicatur. Ae comprobätur liacc conjectura linguae sanscritae comparatione, 
in qua duplex radix pr invenitur, altera correpta atque ex par orta, quae Wester- 
gaardio teste occupatum esse significat, altera producta et ex antiquiore par facta, 
quae eodem auctore negotii transigendi notionem habet. Utrumque non graecorum 
tantum de qulbus diximus verborum sed etiam latini par are nos commonefacit. Jam 
vero k litteram brevioribus stirpibus haud raro ita additam videmus, ut ejus ope lon- 
giores inde formae deducantur. Qua de re cum aliis locis et dixerim et dicturus 
it-'- 
vm 
iS. "i 
• wm Hi a 
Ml