31
re metrica et Britanni (pg. 42 et 55) et Crusius (101) et
Winterus (pg. 38) consentiunt et solum de versu 97 inter se
discrepant, quem trimetrum iambicum catalecticum esse
Crusius, versum trochaicum Britanni putant; Winterus deni
que num in his verbis ut quidem tradita sint omnino insit
numerus dubitat. Quem rectissime iudicare puto, cum hic
versus: inaivui av S(, Xaoittor, Stvqo t"So> omni metrica lege
et norma careat neque usquam versus eodem modo com
positus extet. Sed ad hunc versum iam revertemur.
In versibus 96—106 semel ut corrigamus omni modo
postulatur, etiamsi rem metricam non respiciamus. In versu
enim 103 ante v. nvvdaxa vox tov inserenda est. Qua ex
re id certe quidem concludi potest canticum non accurate esse
perscriptum (cf. Wint. 38 et Wil. Kultur d. Gegenwart
I, 8 pg. 125). Iam quod ex undecim versibus octo versus
certa quadem numerorum moderatione pedumque sunt astricti,
verisimillimum est in reliquis quoque metra inesse. Quae
sententia duabus rebus firmari mihi videtur. Primum enim
constat mimographum ingenio quodam metrico non caruisse
cf. Winter. 1. c. ,Neque enim unquam falso loco spondei
pro trochaeis positi sunt, pedes soluti (100 nuqufiaXt[iuv lym],
102 TuxhlaXt-ii, 103 ccnoXinai/itr, xuTcupiXtiv) semper cum
lege congruunt, lex etiam Porsoniana quater (98, 99, 103.
106) observatur, in iis versibus, qui rapidissimo quasi cursu
utuntur (98 et 104), puri trochaei occurunt, in solemnis
versus 106 pedibus paribus semper spondeus. 1 Quod idem
maxime e versibus 105 et 106 elucere mihi videtur, quorum
altero tqo[io<; nolvc fit tijv nuvaiJ-XCuv xQavti
angor depingitur, altero
tvfitvfe, dfanoiva, ytCvov ' aw££ zrjv aijv nqoanoXov
precationis gravitas exprimitur.
Ceterum teneri non possunt, quae Winterus ad versum 105 adnotavit
,utrum eidem scribae ignora n t i a e an variandi studio cuidam attri
buendus sit dindicare non andeo‘, trimeter enim ille iambicus cum tetr.
troch. coniunctus saepius invenitur, sicut Sltdhausius me docuit cf. Plaut.
Ani. 140, Capt. 198, Epid. 22 — 23.
