33 
putat Aristoteles (1. c. cf. supra pag. 31). Distinguuntur 
inter se larvis scaenicis Jtaqdonog et xdAa|, quamquam non 
multum differunt 1 ). 
Iam supra (pag. 3) commemoravimus in nova comoedia 
et voce y.ola^ et voce maqcionog uti poetas. Neque dubitari 
potest, quin naqdoirog propius accedat ad humilius illud genus 
parasitorum, qui a domino irato vel superbo verberantur, ita 
ut aures eorum laceratae sint, ut dicit Pollux (jrSXkov xareaye 
Tct ilta). Contra „adulatori“ nullo modo flagra patienda sunt 1 2 3 * ). 
Vultus eius callidus, subdolus, malitiosus est (dvurerarai 
yaxoij&eozsQOV rag dcpqvg). Quin etiam irridet y.olaS, dominum 
stultum et re vera est y.a/.or^eaitoog rov nuouoixov. Attamen 
hae parvae tantum res sunt: quod gravissimum est, similitudo 
illa avium rapacium vel corvi, larvarum utriusque parasiti 
propria est. 
Ad malitiam et fraudem parasitorum etiam illud spectare 
existimes, quod narrat Diomedes (pag. 489): ,,personis uti 
primo coepit Roscius Gallus, praecipuus histrio, quod oculis 
perversis erat neque satis decorus sine personis nisi para 
situs pronuntiabat 8 ).‘ ; 
Fuscum est os parasiti, adustioris coloris aestu solis, quod 
semper in foro versatur, ut cenam sibi quaerat. Vel si scrip 
torem psysiognomicorum ‘Aristotelis’ (811B) audiamus: 
olg ro yoojuu iov&nbv, bigelg, ori Ttdvru rei y.uru rb oi~f.ia 
V7tb y.ivrjoeiog ty.y-iquiuv6i.ieva iqvd-qaivtrai. Bene autem 
congruit, quod parasitum describens dicit Dromo (fr. II 
409 K): 
eQVxlqoTEqov yby.-y.ov mqucarobvr eoi? bqdv. 
Non raro vultus parasiti comparatur cum vultu vel fronte 
1 ) Larvas eiusmodi parasiticas depinxerunt Wi e s e 1 e r (Denkmaler 
pag. 45 ad. V 47, XII 9, 11, 13) et Winter in libro, qui inscr. Typen- 
katalog II pag. 419, 1; 420, 4; 431, 3, 4, 5, 7. 
2 ) Cf. versus Terentii in Eun. 246 sq. 
3 ) De oculis perversis parasitorum cf. Wi e s e 1 e r, Denkmaler 
pag. 113 ad 33.