XX. VITA KATE R IN Æ. 245
et morum honestate ceteris eorum filiis eminenciorem huic luci inuexit. Que cum ad huc in
cunis mortalis huius vite ageret exordium, eius future sanctitatis et puritatis indicia diuina
gracia demonstrauit. Nam nutricis officio tradita propter impudicam et lasciuam vitam, vt
probabili coniectura conficitur, eius mamillas sugere abhorrebat. Mamillas vero matris sue
sancte et quarundam continencium mulierum sine horrore bibebat, incontinencium vero lac
sicut absinthium refugiens cum lacrimis et vagitu. Congruum namque fuit, vt que tota di
urnis dedicanda erat obsequiis, more Nazarenorum immundum non manducaret ex vtero ma
tris sue. Ablactatam igitur sanctam mater eius de educacione filie sollicita cuidam deuote
et sancte opinionis abbatisse de Risabærgha e ) tradidit sanctis moribus educandam. Sed inno-
cencie persequutor dyabolus, qui semper primordia bona molitur extinguere, dormientem puel
lam , abbatissa in deuotis oracionibus excubante, in specie bouis cornupete f ) impeciit et eam
cornibus e lecto proiciens in pauimento semiuiuam reliquit. Abbatissa vero puelle immanem
gemitum audiens cum omni celeritate accurrit eamque quasi iam mortuam in sinu suo collo-
cauit. Cui dyabolus iterum apparens horribilis dixit: quam libenter eam occidissem, si a deo
permissus fuissem. Anno vero etatis sue septimo cepit quadam vice a coeuis suis inducta
ludis pupparum intendere et ne talium ludorum vanitas, que in plerisque juuenibus mentis
stabilitatem subuertit, eciam ipsius animum innocentem dissolueret, misericordis dei, qui fla
gellari permittit omnem filium quem recipit, permissione factum est, quod sequenti nocte
postquam tali ludo intenderat, vidit in sompno multos immundos spiritus in specie puparum
cubiculum suum subintrantes, qui eam de lecto eiectam flagellis ceciderunt, adeo quod in
crastino toto corpore liuida videbatur. Vnde postmodum dissolucionis materiam et ludorum
vanitatem coopérante eius gracia, qui cum temptacione prouentum facit, perfecte reliquit,
amplius cum ludentibus eciam quibusqumque se non commiscens, ymmo quadam maturitate
contra illius etatis fluxam et decliuem inertiam se agebat.
Annos insuper nubiles attingens cum fiducia, quam semper in deo et gloriosa virgine Maria
de castitate seruanda habebat, voluntati patris obediens in matrimonium nobilis viri domini
Egardis) consensit. Veniente autem die nupeiarum, cum in secreto thalami soli commanerent,
virgo illa deo et beate virgini deuota ad castitatis votum sponsum suum sanctis exhortacio-
nibus inflexit, ipso coopérante, qui tocius puritatis et casti consilii in mentibus electorum
est infusor. Voto itaque inter se de castitate perpetua cum sacramentis firmato, tenerrime
se inuicem in domino diligentes, sub seeulari pompa sancta quadam calliditate hostem pudi-
cicie deluserunt. Et quam gratum deo erat eorum votum, patet ex indicio subsequenti rela-
cione digno. Nam cum vir pius h ) deo semper deuotus more nobilium quandam damam cum
canibus venaretur, contigit ipsam dominam Katherinam fortuitu per viam eiusdem luci pro
negociis suis vehiculo transuehi. Ad quam fera cursu concito lassa pfe canibus omni feri
tate postposita tamquam ad singulare presidium confugiens, caput suum in sinum mulieris
pudice, que in se bestiales motus amputauerat, mansuetissime reclinauit. Cumque a viro
et aliis bestiam insequentibus esset predicta domina Katherina requisita, ostendit eam sub
pallio latitantem, supplicans humiliter pro eadem, vt captiuum suum significando bestiam do-
perara tradit) elucet ex dicto Diarii Vadstenensis in anno
1399: ”obiit Cecilia, filia s. Birgittæ ultimo genita”.
Annum nativitatis Katerinæ fuisse 1331 vel 1332 hæ res
versimile faciunt: 1) Anno 1379 in depositione Komæ facta
Katerina ipsa dicit se esse ”etatis quadraginta septem anno
rum vel circa”, v. supra pag. 220, lit. G. n. 4. — 2) Legimus
infra in hac vita ”annos nubiles attingens in matrimo
nium domini Egardi consensit” et ”breui tempore elapso
postquam .... nuptui tradita esset, pater .... Ulfo Gud-
marsson defunctus”. Quod cum contigit an. 1344, d.
12 Febr. (v. pag. 193, not. i) et ætas legitima puellæ in
matrimonium dandae erat duodecim annorum, necesse est
Katerinam ineunte anno 1332 vel potius 1331 esse natam
— 3) Octodecim annos nata infra vocatur, cum anno Jubilei
(i e. 1350) Romam proficisceretur.
Tom. ///.
d) Sic recentior manus correxit pro ”arrenorum”.
e) In terra Næriciæ. Gertrudis quædam vocatur abbatissa ab
an. 1339 (Diplom. Suec. IV., pag. 689).
f) ”Cornu appetens bos”: Du Cange, Glossarium medii sevi.
g) Eggard Lydersson de Kyren, miles, vocatur gener Birgittæ
an. 1344 (Diplom. Suecan. V. pag. 288). Adhuc an. 1350, d.
30 Junii in vivis est (Hildebrand , Svenska Sigiller från Me
deltiden, ser. HI. n. 541), sed non longe post obiisse vide
tur (cfr. depositionem Katerinæ de art. 29, supra pag. 225
et Vitam Suecanam (pag. 129 apud Rietz), ubi dicitur, Kate
rinam in morte mariti fuisse viginti annorum.
h) Primo scriptum fuit ”impius”, sed ”im” est erasum. V. H.
melius : ”ipsius”, ex quo verisimile fit nostrum scriptorem
abbreviaturam verbi ”ipsius” in ”impius” solvisse.
II. G2.
