XII. LEGENDA S. H ELEN Æ S C H ED VIE N SI S. 
135 
Koort Bijdz s ) 
Ex patre famoso milite domino Henrico Biidz quondam Capitaneo Aboensi Magistro 
Lip z ensi t) præpositus Aboensis per viam scrutinii concorditer electus denis u ) apud minores 
sub papa Pio secundo consecratur. Hic conuentum Vallis gratiæ consummauit, religiosos 
sub perpetua clausura includendo, Sub eo capella Omnium sanctorum in Ecclesia Aboensi de 
nouo erigitur et ipse memoratam capellam et vndecim altaria in ipsa ecclesia vno et eodem 
die dedicauit, Ita quod ante illum diem altare corporis Christi per totam diocesim vnicum et 
solum confectum v ) habebatur, hic horas gloriosissime virginis Marie in predicta capella per 
petuis temporibus decantandas instituit et pro earundem sustentatione ecclesiam parocliialem 
Nummis cum singulis redditibus et obuentionibus Episcopalibus et curati memorate capelle 
inperpetuum incorporauit, Infirmaria clericorum per eum fundatur, hic duos de nouo instituit 
in summo choro chorales, Sub eo etiam totum cimiterium ecclesie cathedralis instauratur, et 
quamplurime ecclesie lapideæ per totam diocesim eriguntur, hic etiam ob diuini cultus aug 
mentum et animarum periculum euitandum quamplurimas de nouo instituit ecclesias [o: eccle 
siarum] curatos, huius tempore castrum Olaffzborg x ) in Jokas propter Ruthenorum furorem 
erigitur et oppidum Wiburgense J). 
XII 
Legenda S. Helenæ Schedyiensis. 
E codice Laurentii Odonis et eadem manu XIV:i seculi scripta, qua Chronicon n. IX ex 
eodem libro sumtum. Etiam in codicibus Bibi. Ups. n. 3, 21, 23 et 63 exstat, quos tamen no 
ster et vetustate et melioribus lectionibus superat. Ex illis n. 21 et 23 antea edita est a Fors- 
senio, præside E. Frondin, in dissertatione Acad., De Schedvia, West.Got. urbe, pars II, Ups. 
1736, in 4:o. Haud leviter a nostra, maxime in orthographia, discrepat editio Forssenn, sed gra 
viores solum hic annotavimus variantes lectiones. Item Hymnos, Besponsoria etc. ut nullius hi 
storici momenti penitus exclusimus, præsertim quum reperiuntur apud Forssemum. Brynolfum 
Algoti, episc. Scarensem, hujus legendæ (nisi forte solius hymni) esse auctorem narratur in 
vita ejus infra edenda. 
Postquam hyems infidelitatis transiit, ymber persequcionis abiit et recessit, flores apparue 
runt in terra nostra. Inter quos beata Helena uelut nardus odorifera prodiit, fama bonorum 
operum redolens et igne diuini amoris fragrans. Hec uelut stella splendida et matutina m 
principio nouelle fidei exorta est, exemplo radians, signis choruscans, quorum plurima per 
negligenciam suppressa, ingratitudinis proles oblinio sub silencio sepeliuit, que stili non fue 
runt officio signata. Verum ne sacrorum actuum ejus exempla sub modii (!) a ) silencio diucius 
occultentur, aliqua de vita eius inclita et obitu glorioso, necnon et virtutum prodigiis, qui 
bus diuina largiente clemencia claruit, humili stilo perstringimus, quatinus in laudem dei 
audiendum animi excitentur. Hec de nobilibus parentibus «>) edita, ut Susanna quondam in 
s) “Kiidz“ videtur esse scriptum. 
t) Pro: Magister Lipsensis 1. e. Magistro Lipsensi. An. 14u8, 
d. 20 Febr. adscriptus fuit univers. Lips, (ex matriculo an 
notavit C. G. Styffe). 
u) Pro: Senis, hodie Siena, ut etiam habet Juusten. 
v) Etiam “consecratum “(sic Porthan) legi potest. 
x) Ubi hodie oppidum, Nyslott, situm est. Cfr. Porthan, p. 52G. 
y) Addendum “muro cingitur“ ut habet Juusten. 
a) Ed. Fors.: modio silencii. 
b) Filiam fuisse Guttormi ducis (Jarl), Vastovius primus divul 
gavit , quamquam antiqui et annales et historici id ignorant. 
Qvare sine dubio hic confudit nostram sanctam cum Helena, 
filia Guttormi, qui ducatum sexto decennio seculi XH:i obtine 
bat et cujus filia nupta erat 1) cum Esberno Snare , 2) cum