VII. CHRONICON RHYTHMICUM EPISCOPORUM SCARENSIUM. 
117 
Richeseiis radii eptlier kirkiona lagh 
samtiktke tlietli vppa en herredagh. 2) 
Benedictus 1 ') Hyrne episcopus 
Byscop Benth Hyrne war i Wærentli fodker 
han war koradher oc icke nodher s ) 
lian war godher oc wide kendher 
thy wolde the honwtn alle i sendher *) 
han war retwis oc allom myldh 
han skipthe lagen wthen wildh. u ) 
Bernardus episcopus 
Sidhen kom Bernardus en biscop godh 
sactferdogher man oc vthan modli v ) 
hwad gwd honwin gaff liaffde han vsparth 
honwm gik oc en aldrik saa harth 
han sparde hwarken broskal x ) eller kanna 
thy haffde han hyllisth J) aff alia manna. 
Benedictus vnge episcopus 
Ther nesth biscop Benkther the kallade han 
wngen 
aff honwm fik landeth mestha twngæn 
han ferde myketh folk oc agalosth z ) 
han twingade sticthen bode vinther oc hosth 
han wille alth effther sith egeth sin gora 
han lath sik aff Vpland oc til Warnem fora. 
Stenardus episcopus 
Siden gaff gwdh oc then helliandh 
warfrv en biscop aff Ostergotlandh 
han heth Stenardus aff friboren slekth 
hwad han rigerade war gwdi tekth 
Lectlie oc lærde bade for bans siel 
thy han vndlie them allom wel. 
Laurencius episcopus 
Byscop Laffrens heth then ther nesth kom 
\ Scriptor, institutiones sui temporis pro oculis habens, rem 
perverse narrat; assensus enim datus est in placito generali 
Westrogotiæ secundum chronicon superius. 
r) Lege Johannes , ut in chron. superiore. 
s) Intrusus. TT 
t) Omnes simul. Vide Rydqvist, Svenska Språkets Lagar, il. 
p. 588. 
u) Hodie weld, favor. 
v) Iræ expers. 
x) Pro brödskål. 
y) Gratia, benevolentia. 
z) Effrenatus. 
bi Antecessor Stenarus munus renunciavit an. 1238 (vide chron. 
superius); adhuc an. 1257 d. 6 Octobr. Laurentius literas 
subscripsit. Diplom. Suec. I. p. 386. 
c) Pro gick. 
d) Pro än, sed. 
Tom. Ill . 
han war sactferdogher oc gantzske from 
han warade lenge oc motthe a ) wel 
oc war en god man tel syna siel 
nitthen ar i æmbethet var hans aller b ) 
sidhen gith c ) honwm som then aff werdene 
faller. 
Waldemarus episcopus 
En d ) ther kom eptlier honwm en strax 
allom til wilia oc inghen til wmags 
han heth biscop Wallemar 
han war i ordom bade sniller oc klar 
i fem ar regerade han oc ey mær e ) 
gwdh sy forclaglieth saa optha sker. 
Raualdus episcopus 
Byscop Rawald heth then ther nesth kom 
medli ena hasth saa han sith ram 
som i krönikan f) ther aff scriffwad staar 
han rigerade ecke længer en eth ar 
han byriade snarleka til ath wandra 
han bleff strax dod han som andra. 
Wlffo episcopus 
Swa walde the en tils) i Scara 
han mwnde fer aboth i Warnem wara 
han war en gwdeligh oc ærligh man 
biscop Wlff tha kallade the han 
han liffde ey vtlien aren try 
sidhen do han i Scara by. h ) 
Erieus episcopus 
Byscop Erik heth then ther kom nesth 
han sletli sin tidli som han kwnne besth 
j elleffwe ar tha 1 ) tolde han wedh 
oc skickade sin sticke k ) som tha war sedh 
lenger mottlie han ey biscop wara 
han bleff dodh 1 ) oc liggher i Scara. 
e) Episcopatum igitur tenuit fere annis 1258—1262, quod ex 
eo affirmari videtur, quod anno 1262 episcopus Scarensis B. 
(literarum B. et W. permutatio haud rara est) anno ponti 
ficatus sui V:o literas subscripserit (Diplom. Suec. I. p. 406), 
unde recte quoque concludi potest, in literis anni 1259, quas 
B. episcopus Scarensis anno pontificatus sui H:o subscripsit 
(Diplom Suec. I p. 393. n. 455), pro B. legendum esse B. 
(i. e. Waldemarum). 
f) Continuationem quandam chronici superioris, quod jam in 
episcopo Stenaro substitit, scriptor hic videtur respicere. 
g) P. supplet; biscop. 
h) Annum emortualem varie commemorant chronica, unum an. 
1267, alterum an. 1268 (SS. rer. Suecic. I. 1. p. 25 et 63). 
Prius nobis verisimilius videtur, quia successor Ericus, qui 
anno 1278 obiit, undecim annis dicitur episcopus fuisse. 
i) B. et P.: tenn. 
k) P.: stycker. B.; sach, ut etiam in sequentibus locis. 
l) Obiit d. 25 Julii an. 1278, Diplom. Suec. I. p. 530. 
II. 30.