HISTORIA METROPOL. ECOLES. UPSAL.
97
responsum fuit, ad aeternum pastorem, qui gregem non deserit, incessabili gemitu se conuertens, magis ac
magis inualescente febrili aegritudine et gutturis ardore debilitari coepit fratremque suum Olauum Magnum
sincerius et frequentius in virtute altissimi exhortari, ne ob praedictam desolationem suam aut multiplicem
persequutionem in extrema saepius calamitate pariter secum xx annorum exsilio perpessam et amplius pati
endam Christianae fidei causam et sanctae sedis apostolicae obedientiam destituendam promouere cessaret,
futurum etenim pie crederet, ea regna totaliter nondum lapsa cooperatione miserentis Dei (qui non vult mor
tem peccatoris) perpetuo non manerent in erroribus tam impiis peritura, adiecitque, si Olauus earundem am
plissimarum regionum restitutionem desereret, nullum superesse hominem, qui inuocata Dei ope hoc prae
stare curaret aut vellet.
Tandem iis et similibus monitis frequentius aliquot diebus sequentibus ardenti desiderio pro confor
matione Christianae religionis adductis sanctisque ecclesiae sacramentis munitus die xxn mensis Martii anno
salutis humanae M.D.XLIIII, aetatis vero LYII, die, quo natus est, inchoante ex hoc aerumnoso mundo mi-
grauit ad Christum, quem in tota vita sua conatus est fideliter imitari. Cuius obitum cum reuerendissimi
D. Cardinales ac alii plerique praelati percepissent, satis grauiter praesertim Theatinus, Carpensis, S. Cru
cis, Bembus, Guidicionus et Moronus ac Polus, quibus integritas eius et sancti mores ex frequenti conuer-
satione noti erant, doluerunt tantum defecisse virum, qui verbo et opere incessanter conatus est ecclesiae
Dei prodesse et omni paci inseruire. Vnde a Pontifice (qui miratus est eum tam cito obiisse) praeceptum
est praelatis domesticis palacii pontificii ac clero Sancti Petri et multis aliis, vt ex sancto Michaele in
monte, vbi defunctus est, tumulandus portaretur in ecclesiam S. Petri atque prope vultum domini coopera
tione integerrimi viri Johannis Petri, sanctissimi Papae Pauli III computistae, qui viuum Archiepiscopum
saepissime consolatus est, honorifice deponeretur, cui et subsequens epitaphium erat annexum.
Johannes Magnus Gothus Archiepiscopus Vpsalensis in regno Sueciae, cuius pietatis innocentia, doc
trinae splendor ac perspecta vitae sanctitas ab Adriano VI, Clemente VII et Paulo III, Romanis Pontifici
bus mirifice collaudata est, accersitus ex Aquilonari plaga ad Mantuanum, Vicentinum et Tridentinum Con
cilium , exsul a patrio solo, Gostaui regis seueritatem haereticorumque insidias pro Christo ac Catholica fide
tutanda patienter annos xx perpessus, post descriptas Gothici ac Suetici regni et Vpsalensium praesulum
omnimodas historias, curis immensis indefesso studio vir Dei grauatus, de religione benemeritus, in vrbe oc
cumbens hic situs est.
Olaus Magnus Gothus fratri optimo moerens P. Vixit annis LVII, xi Kalendas Aprilis M.D.XLIIII.
nVWK
E
Incerti scriptoris Sueci Ciironicon primorum in ecclesia
Upsalensi Arciiiepiscoporum
ex veteri membrana Bibliothecae Upsaliensis forma minori, initio XIV:i seculi, ut videtur, con
scripta, ex qua etiam Chronologia N. XIX et Catalogus Regum N. XI in Tomo I desumti. Idem
chronicon jam antea edidit Olaus Celsius senior, Upsaliae 1705.
Hec sunt nomina episcoporum, et arciiiepiscoporum Vpsalensis ecclesie.
Primus fuit Sverinius episcopus,
Secundus Nicolaus episcopus,
Tercius Sweno episcopus,
Quartus sanctus Henricus martyr passus et sepultus Finlandie. in ecclesia Ab[o]ensi,
Quintus Coppmannus, qui obiit pridie kalendas Maji, et sepultus aput Vpsaliam,
Archiepiscopi Vpsalenses —
Stephanus archiepiscopus qui obiit (anno domini M"C”LXXXV°) XV 0 . kalendas Augusti,
et sepultus in Aluastrum,
Tom. III.
II. 25.
