et continua pa\ esset cum incolis Aquilonal ibus, ne prouocati quasi rodentes locustae et aculeati
crabrones descenderent in Scaniain, Daniam et cetera vicina loca (vt saepius acciderat) nullo
valente resistere, horribiliter depopulanda.
Notandum, quod ab anno domini 1347. quando Carolus Illi, imperium accepit, (actae sunt
diuinae reuelatioues beatae Birgittae vsque ad annum 13/3. quo obiit Romae.
PETRVS Gothus Schoningensis, sedecimus archiepiscopus Vpsalensis, per Cle
mentem papam VI. tempore Caroli IIII. imperatoris ab ecclesia Lincopensi ad V psa-
lensem translatus, meruit archiepiscopali pallio decorari rf ). Hic a puerili aeuo bonis
litteris et moribus traditus erat a parentibus suis in oppido Schoningensi '), vnde multi
sancti pontifices et digni praelati originem traxisse memorantur, inter quos est sin
gulare illud lumen regni Gothorum beatus ISicolaus f ), episcopus quondam Lincopensis,
cuius ' auunculus erat hic Petrus archiepiscopus Vpsalensis »), et parum ante nostra
tempora Sueno episcopus Scarensis /l ), Magnus Somniar episcopus Strengenensis * ) et
alter quidam nostro tempore Ioannes Magni praepositus Lincopensis *), vir multa laude
dignus, nisi se schismatico more in episcopum Lincopensem (viuenle legitimo episcopo
Lincopensi loanne Petro l ), et propter fidem Christianam cum loanne Magno archiepi-
scopo Vpsalensi, Gedanis exsulante) consecrari permisisset. Sed his in sua tempora
remissis, ad Petrum reuertor, qui tantum in litteris et rerum experientia profecit,
vt regiae cancellariae praefectus singularem suae prudentiae et bonitatis opinionem
longe lateque diffudisset, si regem eiusdem studii et pietatis erga rempublicam na-
ctus fuisset. Enimvero multa et praeclarissima consilia et studia eius in patriam
obruebat sordida illa aula regis Magni Smech, in qua tam praeclarus vir, non secus
quam gemma stercoribus insita, conspicuo magnificorum operum fulgore pollebat.
Sed non diu passus est eximias suas virtutes inter obscoenos effeminatorum mores
commorari. Quippe cum videret matri suae ecclesiae Lincopensi grauia damna illata
et grauiora pericula imminere, eo quod summus pontifex, defuncto Carolo, eius an
tistite’' 1 ), non permitteret capitulo liberam successoris electionem, mortuusque esset
Nicolaus, archidiachonus eiusdem ecclesiae, in Flandria”), quando canonicam suam ele
ctionem prosecuturus erat, insigni pietate motus, prudenter celeriterque vacillantis
ecclesiae causam (quamvis grauissimam) in optatum portum perduxit , cunctis populis
ob datum a Deo tam eximium pastorem in summum gaudium effusis. Sed exsultauit
Gothia ad paruam horam de ostensa tam magnifica felicitate, sed non plene exhibita.
Nam cum lucerna illa ardens et lucens vix posita esset supra candelabrum vnius
ecclesiae Lincopensis, mox septem mulieres, septem inquam cathédrales ecclesiae, ap
prehenderunt virum illum vnum et in medio septem candelabrorum aureorum in ec
clesia metropolitan Vpsalensi locauerunt, vt filii ecclesiae Lincopensis dolentes
plangere potuissent et dicere: Exspectauimus lucem, et ecce tenebrae: motum est
candelabrum nostrum de loco suo: translata est corona capitis nostri (heu nobis)
vt, quid te misimus peregrinari, lumen oculorum nostrorum! Igitur quantus erat
moeror his, a quibus separatus est, tanta erat omnium communis laetitia, ad quos
d) A Clemente P. VI. confirmatas 1381 d. 17 Nov.
a successore Innocentio P. VI. 1535 d. 2 Jun.
Pallium obtinuit, per Epise. Lincop. et Wexion.
tradendum, v. Celse, p. 124.
e) In laudes oppidi Skeningensis, iterum iterumque
Schoningensis appellati, excurrit auctor, ut inter
alios Braskii suosque majores et consanguineos
heic olim degentes quodammodo celebraret.
/) Sedit ann. 1574 —1591. Post cineres odore san
ctitatis superstes, de quo suo loco plura.
g) Scii, mater illius Margaretha Tyrgilli filia Archie-
piscopi nostri soror fuit. Cfr. Rbyzelius, p. 112.
h) Sedit ann. 1456—1449.
i) Sedit ann. 1522—1356.
A)Iohannem Haquini, Praepositum Lincopensem, ele
ctum 1329, cum Iohanne Magni de Biælbo confun
dit auctor, quem dein secutus est Messenius, in
Cbron. Ep. p. 67. Rbyzelius hunc lob. Magni lo
cum ignorat, 1. c. p. 123.
/)Brask, Petri filium, Petrum salutat.
m) An. 1358.
") In oppido Brügge Flandriae, cfr. Rbyzelius, 1. c.