et continua pa\ esset cum incolis Aquilonal ibus, ne prouocati quasi rodentes locustae et aculeati 
crabrones descenderent in Scaniain, Daniam et cetera vicina loca (vt saepius acciderat) nullo 
valente resistere, horribiliter depopulanda. 
Notandum, quod ab anno domini 1347. quando Carolus Illi, imperium accepit, (actae sunt 
diuinae reuelatioues beatae Birgittae vsque ad annum 13/3. quo obiit Romae. 
PETRVS Gothus Schoningensis, sedecimus archiepiscopus Vpsalensis, per Cle 
mentem papam VI. tempore Caroli IIII. imperatoris ab ecclesia Lincopensi ad V psa- 
lensem translatus, meruit archiepiscopali pallio decorari rf ). Hic a puerili aeuo bonis 
litteris et moribus traditus erat a parentibus suis in oppido Schoningensi '), vnde multi 
sancti pontifices et digni praelati originem traxisse memorantur, inter quos est sin 
gulare illud lumen regni Gothorum beatus ISicolaus f ), episcopus quondam Lincopensis, 
cuius ' auunculus erat hic Petrus archiepiscopus Vpsalensis »), et parum ante nostra 
tempora Sueno episcopus Scarensis /l ), Magnus Somniar episcopus Strengenensis * ) et 
alter quidam nostro tempore Ioannes Magni praepositus Lincopensis *), vir multa laude 
dignus, nisi se schismatico more in episcopum Lincopensem (viuenle legitimo episcopo 
Lincopensi loanne Petro l ), et propter fidem Christianam cum loanne Magno archiepi- 
scopo Vpsalensi, Gedanis exsulante) consecrari permisisset. Sed his in sua tempora 
remissis, ad Petrum reuertor, qui tantum in litteris et rerum experientia profecit, 
vt regiae cancellariae praefectus singularem suae prudentiae et bonitatis opinionem 
longe lateque diffudisset, si regem eiusdem studii et pietatis erga rempublicam na- 
ctus fuisset. Enimvero multa et praeclarissima consilia et studia eius in patriam 
obruebat sordida illa aula regis Magni Smech, in qua tam praeclarus vir, non secus 
quam gemma stercoribus insita, conspicuo magnificorum operum fulgore pollebat. 
Sed non diu passus est eximias suas virtutes inter obscoenos effeminatorum mores 
commorari. Quippe cum videret matri suae ecclesiae Lincopensi grauia damna illata 
et grauiora pericula imminere, eo quod summus pontifex, defuncto Carolo, eius an 
tistite’' 1 ), non permitteret capitulo liberam successoris electionem, mortuusque esset 
Nicolaus, archidiachonus eiusdem ecclesiae, in Flandria”), quando canonicam suam ele 
ctionem prosecuturus erat, insigni pietate motus, prudenter celeriterque vacillantis 
ecclesiae causam (quamvis grauissimam) in optatum portum perduxit , cunctis populis 
ob datum a Deo tam eximium pastorem in summum gaudium effusis. Sed exsultauit 
Gothia ad paruam horam de ostensa tam magnifica felicitate, sed non plene exhibita. 
Nam cum lucerna illa ardens et lucens vix posita esset supra candelabrum vnius 
ecclesiae Lincopensis, mox septem mulieres, septem inquam cathédrales ecclesiae, ap 
prehenderunt virum illum vnum et in medio septem candelabrorum aureorum in ec 
clesia metropolitan Vpsalensi locauerunt, vt filii ecclesiae Lincopensis dolentes 
plangere potuissent et dicere: Exspectauimus lucem, et ecce tenebrae: motum est 
candelabrum nostrum de loco suo: translata est corona capitis nostri (heu nobis) 
vt, quid te misimus peregrinari, lumen oculorum nostrorum! Igitur quantus erat 
moeror his, a quibus separatus est, tanta erat omnium communis laetitia, ad quos 
d) A Clemente P. VI. confirmatas 1381 d. 17 Nov. 
a successore Innocentio P. VI. 1535 d. 2 Jun. 
Pallium obtinuit, per Epise. Lincop. et Wexion. 
tradendum, v. Celse, p. 124. 
e) In laudes oppidi Skeningensis, iterum iterumque 
Schoningensis appellati, excurrit auctor, ut inter 
alios Braskii suosque majores et consanguineos 
heic olim degentes quodammodo celebraret. 
/) Sedit ann. 1574 —1591. Post cineres odore san 
ctitatis superstes, de quo suo loco plura. 
g) Scii, mater illius Margaretha Tyrgilli filia Archie- 
piscopi nostri soror fuit. Cfr. Rbyzelius, p. 112. 
h) Sedit ann. 1456—1449. 
i) Sedit ann. 1522—1356. 
A)Iohannem Haquini, Praepositum Lincopensem, ele 
ctum 1329, cum Iohanne Magni de Biælbo confun 
dit auctor, quem dein secutus est Messenius, in 
Cbron. Ep. p. 67. Rbyzelius hunc lob. Magni lo 
cum ignorat, 1. c. p. 123. 
/)Brask, Petri filium, Petrum salutat. 
m) An. 1358. 
") In oppido Brügge Flandriae, cfr. Rbyzelius, 1. c.