V. COMMENTARII HISTORICI super REVELATIONIBUS S. BIRGITTÆ.
17
capitulo, vbi dicitur: filius dei loquitur vbi animal famelicum repellitur etc. Sequitur: sic
ego feceram principi terre hujus id est Magno regi Swecie. Monui enim eum beneficiis meis,
monui eum verbis et verberibus, set tanto ingracior et obliuiosior est, quanto mansueciorem
me ei ostendo. Ideo vocabo eum sub coronam et scabellum pedum meorum etc. Et hec est
vna causa, quare fuit separatus a regimine regni. Iste fuit inobediens matri dei, sicud
habetur octavo libro 47 capitulo, vbi ipsa virgo Maria de ipso ad beatam Birgittam sic lo
quitur : Audi tu d ) quid ego mater misericordie dictura sum, Ille rex quem vocaui filium
meum factus est filius inobediencie etc. et deinceps i. k. (!). <4 Et hec fuit secunda causa
separacionis eius a regimine regni. Item de inobediencia sua loquitur mater dei octavo libro
celestis imperatoris,9 19 capitulo. Mater dei loquitur ad sponsam dei: Miraris cur ego ali
quando dico nos etc. Sequitur: Sic iste rex proponit exaltare seiuum dyaboli etc. Iste
seruus dyaboli fuit dominus Benedictus Algotson, quem rex exaltauit in ducem contra deum
et matrem eius contra statuta regni et consiliarios regni, e) Item de inobediencia regis
ac peccatis eius grauibus et sceleribus loquitur mater dei quarto libro capitulo 156 h ) ad bea
tam Birgittam sic dicens: ego sum ad quam angelus dixit Aue gracia plena etcetera. Se
quitur: vos habetis pessimam famam iu toto regno dicentem vos habere et exercere com
mixtionem et turpitudinem cum masculis etcetera. Item secundo dubitari potest, an habetis
fidem rectam, quia interdicti ab ecclesia etc. Item tercio estis predo corone et bonorum
regni. Item qvarto estis proditor famulorum et subditorum vestrorum scilicet militum de Sca
nia, qui fideliter seruiebant vobis et filio vestro scilicet Erico regi, quos tradidistis voluntarie
jn rnauus inimici eorum pessimi cum tota terra Scanie, pro cuius malicia et fallacia num-
quam eo viueute tute poterant securari. Iste inimicus eorum fuit rex Dacie Waldemarus.
Sequitur ammonicio verborum virginis : Si decreueritis peccata ista emendare et terras aliena
tas reuincere, seruiemus vobis, sin autem id est si nolueritis predicta emendare nec terras
alienatas reuincere, tunc committatis regnum filio vestro scilicet Haquino sub juramento pre-
stito, quod velit terras alienatas reuincere etc. Et factum est quod post mortem filii sui
Erici regis commisit rex filio suo Haquino regnum Swecie et prius habuit regnum Norwegie.
Et per istum modum et pro dictis peccatis et causis et pluribus aliis, de quibus pronunc
longum esset notare et scribere, de quibus tamen sufficienter habetur in volumine reuelacionum. b
Si quis velit inuestigare et scire ibi inueniet. Jam restat dicere et scribendo notare de
eleccione et regimine filiorum dicti regis Magni, Erici et Haquini. Et primo de eleccione
Erici, qui fuit minor etate,i) de eleccione autem dicti Erici habetur octavo libro celestis im
peratoris 41 capitulo, k) quod sic incipit: loquebatur sponsa ad Christum etc. Sequitur : Iste
rex habuit duos filios scilicet Ericum et Haquinum et duo regna. In altero regno eligitur
rex iure hereditario, in altero vero secundum fauorem populi. Nunc autem contrarium factum
est. Nam filius minor etate id est Haquinus assumptus est in regnum hereditarium Norwe
gie, major vero id est Ericus in regnum, quod per eleccionem debetur, Swecie. Hec sunt
verba beate Birgitte. Respondit deus : In eleccionibus eorum tria erant inconueniencia. que
communiter habentur in ista allegata reuelacione vsque ad fiuem. Et ista est prima causa,
quod dictus Ericus non fuit rite et legittime electus, b et ideo deus eleccionem eius non îati-
ficauit, nec ipsi placuit. 2:do eiusdem Erici regimen deo non placuit racione matrimonii
cum filia Lodowici imperatoris qui ante fuit comes Marcliie, m ) de quo matrimonio habetur
d) Pro : tu, legitur iam in Revelationibus. legimus (Diplomat. Suecan. V. p. 384 et supra Tom. I. i.
e) Forsan: illo capitulo. P- 43), sed for an præcepta legis non erant stricte observata.
f) Liber sic appellatur, quia Christus inducitur loquens. Suspicionem movet, quod Ericus ipse seditionem incitans an.
g) De hoc Benedicto v. supra pag. 14 not. k. 1356, singulari quodam studio contendit, se recte ele.tum
h) Sequentia inveniuntur in Revel. Extravag. cap. 80. Igno- esse (cfr. Lagerbring, Hist. Suec. III. 429).
ramus, quod exemplar secutus sit scriptor; etiam in fine m) Confudit scriptor rem. Beatrix, conjux Erici, erat filia Lu-
dovici marchionis (Brandenburgensis), cujus pater Ludovicus
Bavarus erat imperator. Certum videtur nuptias an. 1356
celebratas (v. literas Magni apud Lagerbring 1. e. III. 424
et Messenii Scondiam Illustr. XII, p. 191, qni rem ex alio
fonte novisse videtur). Cum in Continuatione Chronici Sia-
landise an. 1346 legimus, illud aut annum desponsationis in
dicat aut vitio compilatoris in falsum annum est translatum.
I. 5.
hujus scripti laudatur cap. 156 libri IV:i, ubi res in Extra-
vagantibus nunc petenda est.
i) Apodosin omisit scriptor.
j) Lege: major ætate. Alius æqualis scriptor, qui non inte *
lexit minor hic pro major lapsu irrepsisse, in margine cor
rexit: Haquinus.
k) Ibi ad Librum IV, cap. 3, ubi sequentia leguntur, rejicimur.
l) Ericum d. 6 Decembris anno 1314 electum esse duobus locis
Tom. III.
