IV. LIBELLUS de MAGNO ERICI REGE.
15
rum terram Scanie tradidit regi Dacie nec repetita nec reddita pecunia, pro qua prius re
dempta fuerat, nec securitate viuendi inter homines et regna facta uel accepta, de quibus ho
mines male contenti et in nullis securi suspicabantur omnia esse vera, que consiliarii regis
Dacie in aperto prius clamabant, ambos scilicet reges contra homines suos conspirasse ad
eorum perdicionem, quod postea est probatum. Tercium malum est quod rex permisit regem
Dacie intrare cum exercitu duas_ terras suas insulares, sicut prius inter se condixerant, si
eas expugnare posset. In prima siquidem insula que vocatur Dlandia interfecit plus quam
quingentos homines et expugnato castro 9) totam terram redegit in seruitutem et potestatem
suam et ablatis omnibus que eoncupiuit prefecit prefectos suos castro et toti terre. Secunda
insula vocatur Gotlandia, cuius incole a paganissimo (!) libere regi Swede obedientes existe-
rant (!) regnoque Dacie nec in minimis molesti. Istam terram rex Dacie tribus conflictibus
obtinuit et interfectis duobus milibus hominum tributoque grauissimo imposito exegit fidelita
tem a residuo populo et sic recedens detinet adhuc eandem terram tamquam suam. Talis
itaque rex qui sic oues suas dimittit bene dici potest proditor, qui vero alterius oues sic sibi
propter superbiam et cupiditatem suam vsurpat interficiendo innocentes, mörderator r ) vocari
potest et malignus homicida. Eodem quoque tempore jubente rege captus est episcopus Abo-
ensis, s ) qui quanti zeli fuit ad regem quanteque deuocionis et austeritatis erga deum et se
ipsum, probant et testantur opera sua laudabilia que fecit in vita sua; ab ipsius itaque epi
scopi captiuitate rex nondum est mundatus. Quartum malum regis est, quod ipse senten-
ciam et interdictum a summo pontifice propter leuatam pecuniam camere fulminatam nichil
curabat, sed stetit in ea v annis*) et vbi prelati abstinuerunt a sacramentis, ibi ipse se in
omnibus ingerebat, et scandalizati et in errorem ducti sunt fere omnes. Itaque justicia
regni est, quod excommunicatus omnis stans ex contumacia per annum in sentencia ipsa, nisi
se humiliauerit, judicio subiacebit capitali. Eodem tempore conuenerunt omnes episcopi et
barones et alii nobiles et sapientes et attendentes regem obstinatum in conceptibus suis pro
ditoremque regni et suorum violatorem juramentorum et promissionum suarum favetoremque
regis Dacie et conscium doli sui sed et depopulatorem communitatis sue propter exacciones
grauissimas, ipsoque propter premissa legittime deposito, elegerunt in regem a. filium sororis
sue e. u ) more patrie, qui regnum defenderet et terras ablatas reuinceret regnumque reduceret
ad vnitatem. Quo electo tandem ventum est ad placitacionem et concordiam inter antiquum
regem et Albertum electum, quod rex antiquus retineret partem quandam de regno, Alber
tus vero cetera haberet et nomen et potestatem regis. y ) Hiis gestis promisit et iurauit rex
omnia ista se seruaturum iuuiölabiter. Interim rex nouus aggregauit exei citum naualem et
paucis relictis in terra ipse ad obsidionem castri cuiusdam extra pati iam x ) se locauit. Quoti
perpendens rex Magnus videlicet quod pauci remanerent in terra, accito filio suo rege Nor-
uegie et alios quos de Dacia habere poterat, fraudulenter cum manu forti intrabat regnum
jrritans omnia que prius promisit et iurauit. Cui hii, qui relicti fuerunt in terra ex parte
regis noni, numero satis pauci occurrerunt et iuuante miraculose giacia dei obtinueiunt licto
riam y) de multitudine copiosa in tantum, quod multis interfectis et captis rex Noruégie z )
wlneratus effugeret, rex quoque senior caperetur, qui adhuc captus sicut male meruit de
tinetur. a )
q) Sc. Borgholm in occidentali litore hujus insulæ.
r) Vocabulo Suetico: mördare (homicida) scriptor flexionem
Latinam dedit. Murdrator in lingua Anglica comparet (y.
Du Cange Glossarium).
s) Sc. Hemingus, de quo v. infra Sect. II. p. 133. Pro hac
comprehensione illustranda fere omnes fontes, sed frustra,
perscrutati sumus. Ericus Olai libello aperte omnia debet.
t; Potius per tres annos 1358—1360 (cfr. Munch 1. c. pagg.
678—688).
u) Lege: Albertum filium sororis sue Euphemiæ. Electio anno
1364 mense Februario facta est.
v) Hujus conyentus et pactionis præter nostrum scriptorem Cor
neras unus mentionem facit, qui tamen alio modo atque co
piosius rem explicat (y. Eccardus: Corpus Hist. II. p. 1107).
x) Sc. castri Aboensis in Finlandia.
y) Anno 1365 d. 3 Martii in silya Gata apud Östensbro in
confiniis Uplandiæ et Vestmanniæ.
z) Sc. Hacon filius Magni regis.
a) Hoc yerbo linea ultima libelli (in media pagina) desistit,
sed continuo sequuntur in margine eadem manu scripta verba :
tu autem, tamquam si scriptor in mente habuisset aliquid ad
dere.
