4 
I. ANNALES SIGTUNENSES. 
Dacie. c ) Electus magister ordinis. Reymuiidus qui compilauit decretales nouas, sub 
papa Gregorio ad summam casuum. d ) et translatus est beatus î ransiscus. 
M°.CC 0 .XXX 0 .IX°. venit conuentus Skaris. et in Slæsuik. Ericus rex Dacie duxit filiam du 
cis Saxonie. 
M 0 .CC°.XL 0 .I°. factus est, frater Johannes Theotonicus magister ordinis. e ) obit W. rex Dacii. 
M°.CC 0 .XL 0 .II°. passi sunt apud Awiniam pro fide catholica, fratres predicatores et miiioies 
in nocte assensionis, t) 
M 0 .CC 0 .XL 0 .III°. venit conuentus Lodhosiam et Kalmarniam. 
M°.CC 0 .XL 0 .IIII°. nupcie facte sunt regis Ericj. s) et Laurencius Ostgotorum legifer rapuit 
sororem regine Swecie. *fi et venit conuentus Arosiam. 
M # .CC°.XL 0 .YII°. obiit Suno Folkouis.fi et eodem anno communitas rusticorum Vplandie 
Sparsætrum k ) amisit victoriam libertatis sue et inposite sunt eis spannale et skyp- 
iiiste fi et honera plura. 
M°.CC 0 .XL 0 .VIII°. obiit Thomas. Episcopus finlandensis. decollatus est Hongerus. m ) obiit, dux 
Vlplio. ”) conuentus -venit Raualiam. °) 
M°.CC 0 .XL 0 .IX°. venit conuentus Finlandiam. 
M°.CC°.L°. obiit rex Ericus tercius Swecie. p) et Electus in regem W. T eodem anno occisus 
est rex Dacie. in vigilia beati Laurencii. 
M°.CC 0 .L°.I. Valdemarus consecratus est in regem Lincopie decollatj sunt Philippus, et Ka- 
nutus. filij domine K. filie regis Erici secundi. fi 
M°.CC 0 .L 0 .II°. beatus Petrus martyrizatus est apud Mediolanum de ordine fratrum predicato- 
rum fi obiit K. regina Suecie. fi obiit frater Johannes Episcopus, et magister ordinis u ) 
Abel rex Dacie interfectus est Christoforus rex factus. 
(supra Tom. I. I. pag. 49 et 85; posteriore loco legendum 
1234, non 1233 supra not t ) diximus). Etiam animadver 
tendum est, chronicon rhythmicum decapitationem Holmgeri 
(quam annales in anno 1248 collocant) brevi post bellum 
apud Sparsæter contigisse dicere, et legatum papæ an. 1247 
intestinum bellum in Svecia flagrans reperisse (Diplom. Suec. 
I. p 330). 
1) De his oneribus cfr. Strinnholm, Svenska folk. Hist. IV. p. 
662. 
m) Male lectum pro: Holmgerus; qui erat filius illius regis 
Kanuti. 
n) Filius Karoli ducis supra in an. 1220 memorati. Utrum 1248 
an. 1247 obierit, nondum satis liquet (Cfr. Strinnholm 1. c. 
IV. 318 et Munch, det Norske folks Hist. IV. i. p. 84) 
o) Jam an. 1229 iterumque an. 1246 prædicatores illuc missi. 
Cfr. infra Historiam ord. Prædicatorum. 
p) Die 2 Febr. (supra Tom. I. i. p. 71 et 86). Diem 8 Fe 
bruari habet liber dat. Lund. (SS. rer. Danie. III. 485), nisi 
forte alium Ericum respicit; Ericus II obiit tamen d. 10 
Aprilis (supra Tom. I. I. p. 84). 
q) Sc. Waldemarus filius Birgeri ducis et Ingeburgis (v. an. 
1254). 
r) Legendum: Philippus et Kanutus filius ... Duo Philippi in 
hac seditione sunt decapitati, sed neuter, prout scimus, 
erat filius filias Erici II. Alter Philippus erat filius Kanuti 
regis et frater Holmgeri (v. not. k. et m.) ; alter filius Petri 
cujusdam et forsan frater Laurencii legiferi in an 1244 me 
morati et sine dubio pater dominas Helenæ de Sco, viduae 
Holmgeri supradicti (Diplom. Suec. 'I. pag. 615 et 708). 
Jamdiu auctoritas chronici rhythmici, id quidem quod an. 
1452 mutata a vetere specie scribebatur, errorem dilatavit 
Kanutum regem filiam Erici II regis pro uxore habuisse, 
quum re vera uxor ejus esset Helena filia Petri Strangonis 
de Dacia (v. Munch. 1. e. IV. i. 80). Haud absonum tamen 
videtur ex hoc annalium vitio opinionem exstitisse, Ericum HI 
sororem habuisse Kanuto regi desponsatam. De his tribus 
Folkungis cfr. de cetero Munch. 1. c. HI. 476, 672, 747 et 
IV. I. 79, 81, 88—90 atque supra Tom. I. p. 54 et 86. 
s) Petrus de Verona inquisitor. Vide Reçueil d. Hist, de France 
XXI. p. 697. 
t) Katerina, filia Sunonis Fulconis (cfr. an. 1244 et 1247) et 
uxor Erici HI. 
u) Ut episcopus Bosniensis fit qvartus magister ord. prædic. an. 
1241 (Martene etc. [v. not. f.] VI. coi. 339 et Acta Sanet. 
Augusti. Tom. I. (Venetiis 1750) p. 563, not. c.) 
c) ”Rano primus provincialis” etiam nominatur in libro datico 
Lundensi (SS. rer. Danic. HI. 534) et necrologio Ripensi 
(Kirkehist. Samlinger, Andet Bind, Kjöbenhavn, 1853—1856 
p. 495). Contra Historia.oçd. Prædicat. (SS. rer. Danic V, 
501) primum facit Ranoldum, secundum Analdum. Sed illic 
Ranoldum pro Ranone quasi per attractionem sequentis no 
minis scriptum esse verisimile fit et ex supra allatis et ex 
annotatione veteris Chronici (SS. rer. Suec. I. pag. 49) in 
an. 1238 : Obiit mag. ord. [o: prior provincialis] Rano 
Provincialis Dacie Analdus [scilicet: factus]. 
d) Tertius erat magister ordinis inter annos 1238 et 1240. De 
ejus compilatione decretalium cfr. Recueil etc. (vide supra 
not. e), Tom. XXL pag. 694. 
e) Cfr. infra annotationem in an. 1252. 
f) Qua de re vide: Martene et Durand , Veter. Scriptorum ampl. 
Collectio, Tom. VI. kol. 338, et Recueil des Historiens de 
France, Tom XXL p. 765. 
g) Cfr. supra Tom. I. i. pagg. 54 et 85. 
h) Idem legitur supra Tom. 1. p. 51, sed in an. 1245. Soror 
Katerinæ reginæ vocatur domina Benedicta annis 1250 et 
1251 (Diplom. Suec. I. pagg. 346 et 352) atque erat an. 
1253 uxor potentis magnatis (postea legiferi Ostrogotiae) 
Svantepolk, filii Kanuti ducis Revaliae (cfr. 1. c, pag. 363 
et Hildebrands Svenska Sigiller ser. III. n. 129). Num vi 
dua esset Laurentii, ex literis videri non potest. Laurentius 
Gotorum legifer in literis sine anno comparet (Dipl. Suec. 
I. pag. 736; de genere ejus cfr. 1. c. pag. 735 et forsan 
pag 96 et 205.) Anno 1247 Magnus Benedicti est legifer 
(1. c. pag. 318). An. 1293 Birgitta filia Laurencii legiferi 
memoratur (1. c. H. p. 151) 
i) Filius erat Fulconis ducis in an. 1210 memorati et cum 
Helena, filia Sverkeri H:i, filias in nota superiore nominatas 
procreavit. 
k) Paroecia in territorio Asund (Uplandiae). Usque adhuc hi 
storici, auctoritate Erici Olai nisi, Kanutum regem in proe 
lio apud Sparsæter an 1234 commisso vitam perdidisse scrip 
serunt. Sed Ericus Olai pravum exscriptum chronici rhyth 
mici manifeste secutus est, ubi verbum Knut pro then ab 
inscio librario interpolatum est. Quæ in chronico prius nar 
rantur, plane ostendunt, scriptorem bene nosse, Kanutum 
regem breviter post proelium apud Olostra et ante hoc apud 
Sparsæter mortuum esse. Quare etiam in veteribus exem 
plaribus then pro Knut invenimus (Vide: Klemming, Sven 
ska Medelt Rimkrönikor, I. pag. 3 et 163 ff.). Ad quod acce 
dit nullos annales pugnæ apud Sparsæter mentionem Tacere, 
duo vero vetustissima Kanutum an. 1234 mortuum dicere