i
XVI. 12. EX CHEONICO ABCHIEPISCOPOEUM LUNDENSIUM.
129
A. C. M CCCC.IX a). Ericus rex cuin Margaretha regina redemit Gothlandiam e manibus Prussiorum pro
10b) millibus nobilium Anglicanorum, quam ipsi tamen Pruteni habebant impignoratath pro '20 c) nobilium.
A. C. M.CCCC.X. Ericus rex Gothlandiam veniens d) aedificavit fortissimam arcem circa civitatem Wissby,
cum antea fuerit ibidem nulla arx exstructa. Hic plurimas nobilium uxores immodica raptus libidine violavit e).
a) Lege: 1408. (Cfr. Styffe, Bidrag etc. II. p. XLVI, XLVII.). b) Lege: 9. (Cfr. Styffe 1. c.). c ) Sc.
millibus; quod Chronologia habet. Summa autem erat 10,000 (v. Styffe 1. c. XXVII.). d) Hoc anno 141] contigisse vide
tur (cfr. supra Tom. I. 1. pag. 46, 47.). e) Hæc ultima annotatio in Chronologia 826—1415 non exstat.
12. Ex Chronico Archiepiscoporum Lundensium.
Hoc Chronicon Thomas Bartholinus Havniæ an. 1709 in 8 V0 primus edidit, cujus editionem
Suhmius postea in Scriptoribus rerum Danicarum VI. 621—639 repetiit. Duobus exemplaribus, utroque
in Birgero arcbiepiscopo (an. 1497—1519) subsistente, Bartholinus utebatur: unum erat J amplius et
nomen Nicolai arehiepiscopi (an. 1361 —1379), ut auctoris, præ se ferebat, quod Bartholinus e codice
membranaceo bibliothecae Ottonis comitis de Kantzow exscripserat; alterum aliquid brevius, nomine Tu-
vonis arehiepiscopi (an.1443—1472) inscriptum et in codice membranaceo bibliothecae Universitatis
Hafniensis et in exscripto chartaceo exstabat. Suhmius etiam ex duobus aliis exscriptis chartaceis
variantes lectiones sumsit neque discrepantes locos, quos Nettelbladt (Schwedische Bibliothek in 4 to , III.
201, 202. Rostoch et Leipzig 1729) ex suo. manuscripto comparavit, afferre omisit. Aliud quoque
manuscriptum, ex codice quodam Arvidi Hvitfeldtii depromptum, in illo Systemate Stephanii XXVI. n.
14 servatur, sed ut Lappenberg recte judicavit (Michelsen, Archiv II. 210), nihil est nisi ex amplioribus
exemplaribus haud paulo contractum opus, quare illud omnino praeterire potuimus").
Qua ratione exemplaria Nicolai et Tuvonis inter se conjuncta sint, Schäfer (1. c. 71—79) optime
explicuit. Ostendit amplius exemplar, quod nomine Nicolai præditum est, in duas partes dividi posse.
Prior pars, in morte Nicolai an. 1379 desinens, forsan, ut in titulo dicitur, ab eo ipso composita,
certe ejus tempore scripta est, ut insolita ubertas narrationis brevibus de vitis successorum annotatis
collata aperte monstrat. Attendit quoque Schäfer, Annales 1316 —1389 (v. supra n. XVI. 10) ut ibi
diximus ex hoc chronico Nicolai, dum in vetustiori et breviori forma exstaret, aliqua hausisse. Pos
teriorem partem clericus quidam tempore Tuvonis composuit, brevia solum de ceteris Nicolai successoribus
adnotans, sed de eventibus ætatis Tuvonis copiosius et accuratius narraus. Deinde Tuvo archiepiscopus
ex hoc chronico, quod Nicolai nomine inscriptum esse continuavit, aliud nonnihil abbreviatum elaborau-
dum curavit, cui ideo nomen Tuvonis inditum fuit. Ad extremum aliqua de Johanne Brostorp (1472—
1497) et Birgero Gunnari (1497 —1519) archiepiscopis a coævis scriptoribus addita sunt.
Hanc ob similitudinem inter duo mauuscripta, praesertim in rebus Sueticis, duos textus juxta-
positos, ut Suhmius fecit, hic reddere superfluum nobis visum est, sed ex chronico Nicolai, ut vetustiore
excerpta sumsimus et ex opere Tuvonis solum in notis variantes lectiones**) et uno loco, quo uberior
est ejus narratio, in textu excerptum afferre satis duximus. Editionem Suhmii in sequentibus excerptis
adhibuimus. In notis exemplar Tuvonis lit. T., exscriptum chartaceum Bartholini lit. B (ut Suhmius),
variantes et additiones ex Nettelbladtio lit. N et duo exscripta chartacea, quae Suhmius memorat, solum
lit. C. (quia omnino congruisse videntur), significavimus.
*) Ex hoc MSC t0 Stephanii Ludewig Chronicon in Eeliquiis Manuscriptorum Tom. IX. 166 edidit. Hic quoque monendum
videtur, Chronicon 1274 — 1497 (Script, rer. Danic. V. 624) etiam esse excerptum ex hoc chronico arcliiepiscopovum cum nonnullis
ex Annalibus Lundensibus sumtis additionibus conjunctum. Auctorem Mag. Petrum Ivari, canonicum Koskildensem, circa medium
seculum XVI m viventem, fuisse, H. Kördam in libro (supra pag. 102 in praefatione numeri XVI) citato p. 56, 57 demonstravit.
**) Textus Tuvonis corruptos locos in exemplari Nicolai interdum emendat, ut melius manuscriptum chronici Nicolai, quam
quod hodie exstat, secutus esse videatur. Sic Tuvo recte habet extraneos pro transiens, prius pro primus , Sampsö et Hallandie
pro Saxonie et HoUandie etc.
— — — — In hujus a) tempore anno domini MCXXXVb) bellum fuit in Fodevich in Schania, ubi
Magnus rex Dacie et sex episcopi cum eo occisi sunt, videlicet unus de Svecia, unus de Selandia et quatuor
de Jucia, a fratre suo c) Nicolao rege, qui post modicum tempus a sutoribus in Slesvig occisus est.
a) Sc. Asceri primi arehiepiscopi. b) Lege; 1134; v. supra pag. 103 not. a. c) Scriptor rem prorsus con
fudit. Ericus Emun in hac pugna patruum Nicolaum fugavit et Magnum filium ejus occidit.
Tom. Ill I- 33