XVI. 3. EX ANNALIBUS EYENSIBUS IN' AN. 1288. 
105 
A. d. 902. Arnulphus imperator Danis in Tentonia occurrens prostravit ex eis 100 (milia) hominum bello coelitus admini 
strato. Eodem anno obiit Ericus Barn et regnavit pro eo Olaf rex Sveciæ. 
82 a). Olaf rex Sveciæ. Iste vi et armis optinuit regnum in Dacia et regnavit 5 annis. Huic successit Gyurth. 
90. Sven Tyugöskög. Iste propter scelera sua a Slavis ter captus est et redemptus, semel tanto pondere auri, quantum 
in armis ponderabat et bis tanto pondere argenti. Novissime de regno expulsus apud regem Sueciæ O 14 annis exulavit. Tandem 
ad Christi fidem conversus baptizatus est et mox deo favente regnum suum recepit, occiso rege Norvegiæ in Mesund «), qui 
regnum ejus tenuerat d). — — — 
100. Vivente adhuc prædicto Nicolao rege filius ejus Magnus factus est rex Dauorum et Gottorum. 
Scanienses vero elegerunt praedictum Ericum Etnune, filium Erici Egothæ, in regem, contra quem venerunt re 
ges Nicolaus et Magnus filius ejus et bello inito in Fothwik anno domini 1135 e), ubi corruit Magnus et 
cum eo 6 episcopi, 4 de Jutia, unus de Byalandia, unus de Suecia et multi nobiles de Dacia cum eis. Nico 
laus vero fugiens venit Sleswic, ibique occiderunt eum sutores f) Sleswicenses. Huic successit Ericus Emune 
memoratus. 
1142. Bellum fuit Difflingg) ter uno die et uno 
anno 42 h) vicibus inter Ericum et Olavuin, et semper 
fugit Olavus ante Ericum. Et conventus missus est 
in claustrum 0- 
MCXLII. Eric oc Olof stridæ thrysæ een dagh, 
oc hvært sinnæ flyde Olof. Clastær kom forst til 
Aluastær. 
1144. Ericus duxit sororem Hartwicik) Bremensis episcopi. Conventus missus est in Herivadum et in 
Nidal !)• Coelestinus papa sedit mensibus tribus. Lucius papa 2 annis. 
1149. Eskillus archiepiscopus captus est a Sue- 
none rege. Bellum fuit apud Arcune in Sclavia. 
1150. Sanctus Ketillus m) præpositus migravit 
Wibergensis. Bellum fuit in Slangtborp et fugit Ka- 
nutus. Conventus mittitur in Wernaemn). Kalend. 
Maiio), qui professus est postea in Esrom. 
1151. Bellum fuit Wibergis et iterum fugit Ka- 
nutus. 
1152. Exulavit Kfanutus] in Rusciamp), qui as 
sumpto auxilio de Saxonia pugnavit et fugit. 
MCXLIX. Kuning Swen fangethæ erkebescop 
Eskil. Closter kom til Wernæm. 
MCL. Sanctæ Kiel word prouæst i Wiburg. 
Strid wor i Wiburg oc Knud rymdæ af landæ. 
MCLII. Knud foor in i Bytzen oc met Thydeskæ 
hiælp stridæ han oc flydhæ. 
1154. Desponsavit Waldemarus, filius sancti Kfanuti], Sophiam sororem Kanuti regis q). Dani om 
nes elegerunt duos reges scilicet Kanutum memoratum et Waldemarum filium sancti Kanuti. Tunc Sueno 
rex fugit in Saxoniam. 
1160, Conventus venit in SabaD. 
1164. Conventus missus est in Gutualiams) 6 
Idus Septembris. 
1208. Dani corruerunt in Lenæ. Kex Waldema 
rus castrum Hwiceborg«) destruxit. Pons ultra Al 
biam factus. Castrum Heræborg jussu Waldemari 
factum est. 
MCLXIIII. Idus Septembris: Gutualia Closter word 
först boyd. 
MCCVIII. Danskæ Jebbæt) Soneson oc Laurens 
met thære tilfyliæ blævæ slafnæ wed Lænæ. Kuning 
Woldemar broth Hwittænburg næyær oc laat ban byggæ 
Horeburg. Bro word giord ower ælwæn. 
1210. Expeditio facta.est in Pruciam G et Samland. Mistwin dux Poloniæ factus est homo regis. 
Swærkerus rex Sueciæ occiditur. Conventus venit de Aurea insula in Eus regium. 
1221. Obiit Berengaria, mater regum Erici, Abel et Christophori. Obiit Rikæcæ regina G. 
a) Id est octogesimus secundus rex Daniæ. b) Scriptor Adami verbum: ’'Scotorum' perperam accepit. c) 'Me 
sund hodie Missund est fretum sive trajectus brevis in sinu Slesvicensi sive flumine Slia.” Langebek. d) Quæ typis mi 
noris formæ impressimus, maxima ex parte sunt ex Adamo Bremensi, Lib. 1. cap. 49 et 50, Lib. II. cap. 27 et 32, excerpta, 
e) 1134, d. 4 Junii, v. supra pag. 103 not. a. f) Codex habet sittore. Lappenberg conjicit littore. Langebek rectius sutores, 
ut etiam Cornerus habet, quod verbo sudhere in versione Danica roboratur. g) In aliis chronicis scribitur Dystling, Dyssing 
sive Dyssice, quare Langebek proelium in campo circa amnem Dysia in Scania, quasi in Dysialyng commissum putat. h) Sic. 
Chronicon Sialandiæ : duodecies. i) Lege : Alwastrum. Annus incertus videtur. Chronicon Sialandiæ fundationem Alwastri ad an 
num 1143 refert. Sed res forsan citius facta est, cum annales Ryenses et Chronicon Sialandiæ mortem Erici Emun in 1139 pro 
1137, obitum Olavi Haraldi filii in 1143 pro 1141, occisionem Eikonis in 1143 pro 1139 habent. k) Codex perperam: 
Henrici. 1) Nydala in Wærendia. m) Codex habet: 'Dictus Retillns.” n) Hic est lacuna in codice. o) Hic 
1 aliqua excidisse apertum est. Fortasse per Henricum vel tale aliquid. Cfr. Scriptores rer. Danic IV. 459. p) Hoc ad 
annum 1151 verisimiliter pertinet, Cfr. Saxonem (supra pag. 95 not. z), qui (sicut Ann. Lundenses et Chron. Sialandiæ) Kanutum 
primo ad Sueciam fugisse narrat. q) Cfr. supra pag. 97 not. n et o. r) Sæby in Stephanii editione. Monasterium postea 
e parochia Juleta in Sudermannia, in qua est Säby praedium, quod Kanutus rex monachis donavit, (Diplom. Suec. I. pag. 91) nomen 
accepit. s) In Gotlandia insula, postea Boma kloster vocatum. t) Idem ac: Ebbe. u) Byzenlmrg 
Stephanius, quod Lappenberg approbat. v) Codex: Peneiam. x) Alii annales utramque reginam an. 1220 obiisse narrant. 
Collatis annalibus et ceteris fontibus certum videtur, ut Suhm, Hist, af Danmark IX. 381, ostendit, Bikizam, viduam Erici Ka 
nuti regis Sueciæ, d. 8 Maj 1220, Berengariam d. 27 Martii 1221 decessisse. Si jam annus a pascha numeratur, Berengaria an 
1220 mortua esse dici potest. Hinc ortum est dictum reginas eodem anno obiisse, et ita declaratur eos, qui Berengariam an. 
1221 defunctam esse sciverint, mortem Bikizzæ in eodem anno annotasse. 
Tom. IIT. 
I. 27.