77
XII. CRUDELITAS CHRISTIERNI 11 : i A JACOBO ZIEGLERO DESCRIPTA.
reddebat oppugnationem. Tamen ducis et civium virtute expugnatum, in potestatem venit, atque urbs
recepta fuit. Dux re bene gesta, confectoque ubique bello, dat militibus et sociis amplissimum donativum:
adeoque liberalitas hæc insignis fuit, ut ad calones et remiges postremos perveniret. Cum reliquis etiam
Germanise civitatibus vetera foedera renovat. Mare rursus aperit et securitatem facit omnibus navigandi.
Ob quæ merita in omnes patria, concordibus omnium ordinum Sueciæ et Gothiæ suffragiis, invictum prin
cipem Gostavum sibi regem legit. Pro cuius maiestate, ut ea incolumis diu maneat, vota hodie ad Deum
faciunt, ut regi domi perpetua rerum tranquillitas, foris pax et victoria, vtroque statu salvus principatus
sit, etiam rex in omni vita ita virtutibus omnibus præstet, ut maximorum principum exemplo et merito,
felicissimus optimusque fausta acclamatione aeternum salutetur.
Appendix.
EX OLAI MAGNI ARCHIEPISCOPI UPSALIENSIS HISTORIA DE GENTIBUS SEPTENTRIONALIBUS EXCERPTUM.
Quamquam Olaus excidio Holmiensi ipse interfuit *), tamen descriptionem ejus narrationi Ziegleri ut
appendicem adjecimus, cum eundem fontem (sc. literas senatus Suecici, cfr. supra praefationem nostram num.
XII) adhibuerit et illum brevius eodemque tempore plus verbotenus exscripserit, quare etiam minus novi
affert. Neque Olaus narratione Ziegleri usus esse videtur, quamquam verisimile nobis apparet eam ili 1
cognitam fuisse, quia Ziegleri Schondia et narratio de Kristierno una jam anno 1532 sunt editæ et
Olaus Schondiam semel laudat (v. Historiam de Gent. Sept. lib. IY. cap. 19).
Ex bis scriptis tertius scriptor, nescio quis, aliud opus composuit, quod inscriptum est ”Rerum
gestarum narratio . . . quæ in Dania et Suecia ... ab anno 1510 usque ad annum 1520 . . . acciderunt. . .
et coronationis brevis descriptio” et impressum apud S. Schardium : Scriptores rer. German. Edit. H.
Giesæ 1673, in folio, Tom. II, pag. 84 — 87. Hoc enim compositum est 1) ex præfatione Ziegleri,
2) ex illo exscripto ex Johannis Magni Historia Sveonum etc. quod in editione histories Olai Magni an.
1567 impressa huic Olai narrationi de severitate Kristierni regis est adjectum, 3) ex ipsa illa narratione
Olai, quam scriptor cum exscripto ex Johanne Magni ad unum connexuit, quare omnes quoque locos,
ubi Olaus ut præsens loquitur, nonnihil mutare coactus est.
Liber octavus.
Cap. XXXIX. De severitate regis Christierni.
Horum et similium, immo majorum consiliorum ac cautelarum immemor itex Daniæ Christiernus
eius nominis secundus, qui diversis temporibus et ingeniis, procuratæ [o : -to] per quosdam Danicæ factionis
in regnis Suetiæ et Gothiæ proceres, Danorum consanguineos et affines, (inter quos erat infelicissimus Go-
stavus Troile archiepiscopus Upsalensis) aditu in regna prædicta, adeo ferox et severus evasit, ut nullo
præstiti juramenti aut sigillatarum literarum aut acceptionis tremendi Dominici corporis habito respectu
aut cuiusvis commiserandæ rationis compassione, una die scilicet 8 Novembris MDXX diversorum ordinum
principes, magnates, consules ac cives numero XCIIII, me vidente ac trepidante a), impio ferro, impiissimo
malignorum consilio stimulatus detruncari juberet, atque triduo ante prætorium urbis Holmensis inhumata
eorum corpora, donec extra civitatem comburenda deportarentur, remanere. Profecto horrendum spectaculum,
quod ipsi Christierno procul dubio mille miseriis postmodum vexato occurreret, sic instigante crudeli con
silio ad gratiam receptos, quos perendie amicabiliter invitatos hospites ad regale convivium habuisset, atro
cissime punivisse: idque non usitato sæviendi modo, sed cruci affixum quendam Magnum Joannis præfectumb),
patri æ suæ validissimum defensorem, humi in terra tabulaque ligatum, ut primum pudendis, deinde demum
«) Hoc non solum infra in textu dicit, sed etiam in literis ad Gustavum regem an. 1554 scriptis (v. Spegel: skrifteliga
bevis etc. pag. 87), et se Holmiæ his annnis moratum esse iterato memorat (v. Historiam etc. lib. XIII, cap. 29 et lib,
VII cap. 16 ).°
a) Cfr quæ in annotatione ad præfationem diximus. b) Cfr. supra pag. 74 not. h.
Tom. III.
I. 20.