E R I CT OLAl 
63 
« 
tum possent et vellent) stiæ iracundiae insisterent et melius situm face- 
rent, scientes eum, quidquid agerent, non timere. 
Hoc tempore, videlicet Anno Dni- MCCLXXVIII. obiit Dnus* Fttlko 
Archiepiscopus Upsalensis y) et electus est Dnus. Jacobus Israelis, anno 
sequenti consecratus. 
Anno Dni. MCCLXXVIII. obiit Dnus. Ericus Episcopus Scarensîs &)* 
Eodem anno interfectus est Ingemarus Miles Dacus, de consilio Dni* 
Joliannis Philippi, et ab ipso captus est Gerardus Comes Holsatiæ. 
Anno autem MCCLXXVIII. Regina SueorumDria. Helewich, civiLteni 
adiit Searensem cum patre suo D. Gerardo Comite Holsatiæ locutura, Af 
fuit ibidem Miles memoratus Ingemarus Nielson Dacus, Regis praestolatus 
adventum. Aderant nihilominus et aliqui de Folkungis, videlicet Joan 
Philipson, Joan Karlson, Amund Tuweson a), et Dnus. Philip 
pus de Rurnby, (alias de Rampnby). Hi sicut mente tractaverant et 
voce non tacuerant, efficere cupiebant, ne extranei in regno principatum 
aliquem obtinerent, inito consilio concluserunt Damn. Gerardum Comi 
tem Holsatiæ, patrem videlicet Reginæ et Regis socerum, captivare. Nec 
distulerunt, quod mente conceperant, effectui mancipare. Continuo enim 
ad arma prosiliunt, locum, in quo degebat, invadunt, et ibidem reperi- 
entes praefatum Ingemarum, eundem truculenter occidunt Gerardum ve 
ro Comitem captivantes, et de loco velocius auferentes, in castro Ympse- 
borg b) incluserunt; Regina vero stupefacta et territa, in monasterium 
se recepit. Præcipuus autem inter Folkungos, cujus auctoritate et consi 
lio hæc gerebantur, erat Joan Philipson, qui, Ingemaro occiso et Comite 
captivato, mox cum suis castrum Jonacopense munitissimum obsidione li 
gavit; in quibus factis dicunt quidam Dnum. Waldemarum, jam tunc depo 
situm, concurrisse pariter cum eis. Audivit Rex, et conturbatus est ven 
ter ejus, a voce narrantis contremuerunt labia audientis. Dolebat quidem 
pro socero et Regina, timebat nihilominus pro se ipso. Erant enim Folk- 
ungi viri potentes in regno, longam post se restem amicorum et familia 
rium trahentes. Sed et frater Regis senior ætate et dignitate, Dominus 
Waldemarus de amissione regni minus bene contentus, multos intra re 
gnum et extra habuit fautores et amicos. Tanto ergo tempestivius et di 
ligentius sibi providit de remedio salutari, quanto mora periculosior in tan 
to discrimine videbatur, praecipue in custodiendis munitionibus suis, et 
sui corporis secuia tutela. Conceptum ergo adversus Folkungos furorem 
caute dissimulavit ad tempus, et coepit ad præfatos Milites per litteras et 
nuncios, et in conversatione mutua blande et familiariter se habere, lau 
dans et approbans atque commendans, quæ per eos gesta fuerant in prae 
missis, dicensque quod juste et rationabiliter hæc fecissent, et tanquam fi 
delissimi viri, zelantes pro patria, bonum regni scire et procurare volen 
tes, invasores extraneos excludere cupientes. Atque in hunc modum ob 
tinuit praefatum Comitem a captivitate et vinculis liberari, et ad propria 
cum honore redire, et insultum, et dissentionem obortam, furentesque ac 
concitatos animos mitigari. Exinde, opportunitate inventa, litteris dulci 
sonis 
a ) Cod. 2. Tlmresori. 
b) ln Veati'ogo Lilia. Cliron. Rhythm. niaj.p. 17* 
y) Cfr. Benzelii not. ad Monum. p. 202. 
z) Chronol. N:o 12.