44
I. CHRONICA
tum, unde Rex commotus est contra Archiepiscopum ; ille vero gravius
contra Regem, vocans ad se Absalonem Episcopum Roskildensem, et man-
dans in virtute obedientiæ, sub gravissimis pœnis, ut ille Regem Valde-
marum in persona accedat, et dicat ei ex parte Archiepiscopi, quod nisi
coram eo emendaverit de caussis, quas contra eum habebat, quas et Epi
scopo Roskildensi expressit, ipse vellet arma contra eum erigere, et bra
chio seculari contra eum uti. Mandavit insuper Gerardo, Abbati Esro-
mensi, quod ipse pariter cum eo Regem accedat et attendat, si Episco
pus Absalon commissa sibi ab Archiepiscopo fideliter exsequeretur. Rex
igitur sibi propositis auditis, respondit iratus, quod Archiepiscopus Eskil-
lus prius bibisset de sanguine Regio, et jam suum sanguinem sitiret; in
tellecto autem Regis responso per Abbatem Gerardum, Archiepiscopus fu
git in Verendiam; Rex vero obsessum castrum ejus accepit, et Archiepisco
pus vix tandem pacifice posse vivere impetravit. Hic Valdemarus multa
magnifica gessit in Sclavonia, Rugia«) etc. Patrem suum Kanutum Du
cem impetravit canonizari, unde die electa, id est, die Johannis Baptistas
facit ossa patris sui elevari, et super altare poni, et eum pronunciari San
ctum, et filium suurh Kanutum b) coronari Ringstadis per Archiepisco-
pum Absalonem, tertium. Archiepiscopum Lundensem, per quem omnia
sua gessit, qui totus temporalis, in bellis victoriosus multam stragem
fecit, nescio qualis Archiepiscopus factus. Plie Valdemarus primus rexit
XXVII. annis, et obiit anno Domini MCLXXXII. unde patet ipsum re
gnasse in Dacia ante S. Ericurn et post mortem, et toto tempore, quo
rexit in Suecia S. Ericus. In gestis autem hujus Valdemari legitur c), quod
Magnus filius Erici, qui captus fuit in occisione Regis Suenonis, et Caro
lus et Kanutus conjuraverant et conspiraverant in mortem regis Valdemari,
et cum hoc Regi detectum fuisset, Carolus et Kanutus fugerunt in Sue-
ciam. Magnus autem captus coram Rege id fatebatur, sed et post ea con
tra Regem nihilominus conspiraverunt, et inde occisi sunt. Verisimile est
hunc fuisse Magnum, qui occidit S. Ericurn, vel alium aliquem, non qui
dem Regis filium, sed cujusdam Henrici Skotelers. Nota Sueno rex et
Kanutus coram Imperatore Friderico concordati sunt, quod Sueno mane
ret Rex, Kanutus autem partem regni haberet; sed Kanutus et Valdema
rus eum ejecerunt, Dux vero Brunsvicensis eum restituit. Inde Sueno
vocavit Kanutum et Valdemarum ad quandam soiemiitatem ad Roskild,
ubi Kanutus occisus, Valdemarus vulneratus vix evasit. Post hæc diu
bellantes invicem, Suenone tandem capto et occiso, solus Valdemarus
regnavit anno Domini MCLV. d).
Archiepiscopi primi Lundenses: Azerus.
Eskillus.
' Absalon.
5a. Anno Domini MCL. e) regno Sueorum vacante, Ericus Jadvardi /)
Ericus filius, propter innatam sibi clementiam et vitse bonitatem conspicuam, di
lectus a Principibus terræ et omni populo, in Regem unanimiter eligitur,
ac in regni solio apud Upsaliam honorifice sublimatur: exstitit enim tam
re-
a) Cod. 2 . Ruchia. Cod. 4. Ruscia. Mes- d) Annal. Min. Visbyens. ap. Cangebek, I.
senius male: Russia. c. p, 252. Cfr. Saxonem, lib. c.
b ) Cod. 4 addit: alias Carohnn. «) Cod. 4. male: MC-LX.
c) Saxo. C. XIV. p. 348. J) Cod. 4. male: Ravaidi.
