S. ERICI REGIS. 
27I 
didit. Hia fratres habuit, Magnum, cujus filium sororis se appellat Israel noster, 
(Mirae. XX.) nec non Fulconem, Archiepiscopum Upsaliensem, qui propterea in Mirae, 
xxr. Avunculus Israelis salutatur, et sorores, Ragnildem, uxorem Benedicti Boos- 
son, quam materteram suam in Mirae. Lil. Noster appellat: alteram, nobis ano- 
nymam. conjugem Haraldi Ålgh in Halqui, cujus filiæ Christinas consobrinum sese 
vocat in mirae, cit. Scholas frequentavit Noster Lincopiæ. Dum ibi commoratur, quarta 
na febri annis tribus et dimidio laborabat. ”Cum autem gratia visitandi Parentes, de 
Ostgothia rediisset in Sveciam, Fulco avunculus suus, tunc Archidiaconus et postmo- 
dum Archiepiscopus Upsalensis, mandavit ei, quod pro salute recuperanda corpus b. 
Erici, quod tunc in antiqua requiescebat Upsalia, visitaret. Ille jussa complevit et 
plenam paucis postmodum evolutis diebus obtinuit sanitatem.” Mirae, xxv. Monachus 
factus ordinis Minorum s. Praedicatorum Sigtunensium, Magister Theologiae et Lector 
vocatur in litteris annor. 1288 et 1296 et Prior sui Ordinis ab ap. 1298 ad ion, quo 
anno Episcopus Arosiensis salutatur. Fatis concessit an. i 352. ( Wallin , Sigtuna stans 
et cadens, p. 323). 
De eo Petrus Niger in metaphrasi Svecana Chronici Episcopor. Aros. Ragvaîdi , 
quod suis observationibus edidit Nob. Stiernman , Stockh. 1740, hæc effatus est: ’’Nar 
en stor Lärare och Läsemästare i de helga skrift och allehanda andeliga saker i Sigtuna Klo 
sters stora Schola. Han beskref dervarandes den helige Konung Eric Geddwassons lef- 
verne och jerntekn.” 
Israelem Erlandi de S. Erico scripsisse, ante occupatam Episcopalem sedem, ex 
allato liquet testimonio, ipsaque Miraculorum recensione, in qua Priorem Sigtunen- 
sem sese appellat. A teneris usque strenuus S. Erici cultor, admodum juvenis eccle 
siae Upsaliensis Canonicus constitutus est. Eo inde tempore frequens ei cumUpsalien- 
sibus consortium fuit, et ex voto eorum, usibus Ecclesiæ suam miraculorum recensio 
nem adornavit. Hæc primum agebantur, Sede Archiepiscopali vacante ; quo anno, 
non liquet. Minime vero i5i4 , ut Sehefferus autumat, sed aliquanto antea, quamvis 
manum operi non admovisse videtur Noster ante an. i5io, in - quo ipsius enar 
ratio subsistit. 
Miracula S. Erici, tantum non omnia, scii. XVIII. primo typis edita sunt, cura 
Jacobi Ulphonis Archiepiscopi, in Breviario Upsaliensi. Stockh. i4y6. in quo et Vita 
S. Erici ad festum Translationis ejus occurrit, quacum cetera Ecclesiae Svecanae Bre 
viaria conspirant. Auctior vero, praecipue ad finem, est Legenda quam Sehefferus 
e Registre Upsaliensi derivavit. Post Scheffenm iterum edita est ab Henschenio, e 
Codice Reginæ Christinæ, in Actis Sanctor. Antverp. Maji T. IV. p. 187-199. Ex 
stat insuper in Codice Laurentii Odonis jam deperdito , cujus vero apographon in Nob. 
Ôrnhjelmii Svecia Sancta, Mscr. Bibliothecae Acad. Upsal, adservatur. Nobis ad manus 
etiam fuit Codex laudatae Bibliothecae N:o i5. cujus meminit Rev. Benzelius in notis 
ad Diar. Wazsten. p. 220. Iiisce in subsidium vocatis, novam jam et Schefferiana 
accuratiorem sistimus Vitæ et Miraculorum S. Erici editionem, in qua ordinem, quo 
Miracula ipsa in Breviario Upsaliensi recensentur, utpote authenticum secuti su 
mus. A latere adnectimus versionem Svecicam vetustam • quam e Codice Holmiensi de 
rivavit Rev. Nordin. Eandem insuper e Codice Vaticano , olim Reginæ Christinæ , 
Romæ descripsit Rev. Lidman , hodie Archipræpositus Lincopensis. Ejus apographon, 
in Bibliotheca Engeströmiana Holmiæ adservatum, haud ita pridem insertum legimus 
Tomo VI. Actorum, quae inscribuntur: Handlingar rörande Skandinaviens Historia. 
Codex hic Membranaceus et elegantissimus olim ex Libris Ecclesiæ Upsaliensis fuisse 
videtur, liujus enim Ecclesiæ Patronorum imagines et insignia in fronte praefert. Tem 
poris vero injuria, in pluribus locis mancum esse et mutilum deprehendimus. De ce 
tero in ambobus Codicibus Miracula, eodem ordine ac in Breviario Upsaliensi, con 
signata sunt. 
Vita