232 
III. VITA S. ANS CH ARII 
ejus pertinuit animum, ubi ille sine dubio pro Christo passus est, et ibi 
Christus in servo suo prius sibi illata denuo sustinuit improperia. Forro 
quod caput illius defendere non poterat, hoc significare putabat, quia ca 
put Christi Deus, quod passiones, quas sancti in hoc mundo pro Christo 
sustinent, partim ad ipsam etiam Dei pertineant majestatem, quas ipse in 
se quodammodo compatiendo suscipiens, ad tempus quidem tolerat, sed 
quandoque districte judicabit, sicut scriptum est: Mihi vindictam, ego re 
tribuam dicit Dominus. 
CAPUT XX VIL 
Victoria bellica. 
Nec praetereundum quoque videtur, qualiter virtus Domini post 
hanc profectionem jam dictis Sveonibus patefacta sit. Gens enim quædam 
ab eis longe posita, vocata Chori/), Sveonum principatui olim subjecta 
fuerat, sed jam tunc diu erat, quod rebellando eis subjici dedignabantur. 
Denique Dani hoc scientes tempore supradicto, quod Dominus Episcopus 
jam in partes Sveonum advenerat, navium congregata multitudine, ad ean 
dem perrexerunt provinciam, volentes et bona eorum diripere, et sibi eos 
subjugare. Regnum vero ipsum quinque habebat civitates. Populi itaque 
mibi manentes, cognito eorum adventu, conglobati in unum, coepere viri 
liter resistere et sua defendere. Dataque sibi victoria, medietate populi 
Danorum cæde prostrata, medium quoque navium eorum diripuerunt, auro 
et argento spoliisque multis ab eis acceptis. Quod audiens praedictus Rex 
Oleph populusque Sveonum, volentes sibi nomen acquirere, quod facere 
possent, quae Dani non fecerant, et quia sibi etiam antea subjecti fuerant, 
innumerabili congregato exercitu, illas adierunt partes, et primo quidem 
improvise ad quandam urbem regni ipsorum vocatam Seeburg £), in qua 
erant septem millia pugnatorum, devenientes, penitus illam devastando 
succenderunt. Exinde confortati animo, dimissis navibus, iter quinque 
dierum arripientes, ad aliam urbem ipsorum, quae Apulia h) dicebatur, 
effero corde properabant. Erant autem in illa urbe quindecim millia homi 
num bellatorum. Cum itaque illo advenissent, conclusis ipsis in civitate, 
isti a foris urbem debellare, illi de intus coepere viriliter repugnare; illi 
intrinsecus defendebant, isti exterius impingebant, sicque transierunt dies 
octo, ut omni die a mane usque ad vesperam dimicantes bello instarent, 
et multi hinc inde caderent, neutra tamen pars victoriam obtineret. Cum 
ecce nono die populus Sveonum diutina cæde fatigatus coepit angustari, 
et timido corde expavescens hoc solum cogitare, quomodo inde evaderent. 
Hic, inquiunt, non proficimus, et naves nostrae longius absunt. Nam quin 
que dierum, ut praediximus, iter erat ad portum, in quo naves eorum sta 
bant. Cum ergo, quid sibi esset agendum, nimium turbati omnimodis ne 
scirent, quaerendum sortibus statuerunt, utrum dii eorum eis vellent au 
xiliari, ut vel victoriam caperent, vel vivi inde evaderent. Missis itaque 
sorti- 
/) Chori, Curi, Curones, Curlandi, ap. Islanctos g) Seeburgum 1 . Seleburgum, Castrum Selonum in 
Kurir el Kurer. Regio autem ipsorum, Curetia, Curo- Semgallia, aci dextram ripam Dunæ fluvii, unde primi 
nia et Curlandia, ap. Islandos Kurland. Meminit ean- Curlandiæ et Semgalliæ episcopi dicebantur Episcopi 
dem Adamus Brem. 1. c. p. 58 , quod tarnen insulam Selonienses. cfr. Jlenschenium, ap. Stapliorst, p. u 8, 
scripserit, minus sibi cognitam ostendit. De expeditio- et Langebek, 1 . c. p. 47g. 
Bibus Encx Regis Upsaliensis in Curlandiam ceterasque k) Pilten, nomen'et locus oppidi ad fluvium We- 
orientales regiones loquitur Tliorgny Legifer l'plaudiæ, tam. Langebek, 1. c. 
ap. Sturlonidem, 01 . Helg. Saga. C. 81.