ur. VITA S. AN SCII ARH 
ai8 
scopus, et post ipsum successores ejus, lucrandis plebibus insistentes, adver 
sus tentamenta Diaboli validiores existant : ipsumque filium nostrum , jam 
dictum Anscharium £), Legatum in omnibus circumquaque gentibus, Sveonum 
sive Danorum, nec non etiam Sclavorum, vel in cæteris, ubicunque illis 
in partibus constitutis, divina pietas ostium aperuerit, publicam evangeli- 
'/andi tribuimus auctoritatem /). Ipsamque sedem Nordalbingorum, Ham- 
mabvrg dictam, in honore S. Salvatoris, sanctæque ejus intemeratae ge 
netricis Mariae consecratam, Archiepiscopalem deinceps esse decernimus ; 
atque ut strenui praedicatoris Episcopi, post decessum crebro dicti Anscharii 
Archiepiscopi, persona, tantoque officio apta, eligatur semper successura ni), 
sub divini judicii obtestatione statuimus. Verum quia Carolus Rex, frater 
sæpedicti Regis Ludovici, post discessum Imperatoris Patris sui piae me 
moriae Ludovici, abstulit a praenominato loco, qui dicitur Hammabvrg, 
monasterium, quod appellatur Turholt«),utpote quod, post partitionem inter 
fratres suos, in Regno suo conjacere videbatur, situm in occidentali Fran 
cia, quod illic genitor suus ad supplementum et victum Episcopo et Cle 
ricis ejus dederat, cœpere, sicut fertur, omnes ministri altaris recedere: 
deficientibus quippe necessariis sumptibus, ab ipsis recesserunt gentibus, 
et eadem ad gentes legatio lier hujusmodi factum defecit. Ipsa quoque 
Metropolis Hammabvrg pene deserta facta est. Igitur dum hæc ageren 
tur, mortuus est Diœceseos Bremensis Episcopus, quæ huic contigua esse 
dicitur. Cumque sæpedietus Rex et hanc Diœcesim vacantem, illam no 
vellam Institutionem cerneret deficientem, insuper et utramque hanc Ec 
clesiam, Dei permittente occulto judicio, per Barbarorum ssevitiam ad 
modum attenuatam: quaerere coepit, qualiter praedicta Bremensis Ecclesia 
praedictae novellae Episcopali uniretur ac subderetur Sedi, nostro höc Vo 
tum roborante decreto o): Vnde per sæpenominatum venerabilem missum, 
Salomonem videlicet Constantiae civitatis Episcopum, nobis hoc relatum 
est confirmandum, ac postulatum est nostra auctoritate roborandum. Nos 
igitur id subtili perpendentes examine, animadvertimus propter instantem 
necessitatem, et animarum lucra in gentibus demonstrata, utile fore. O- 
mnia enim, quæ proficua Ecclesiae probantur, exis tere, et divinis non re 
sultant praeceptionibus, lieita et facienda esse. s non dubitamus; maxime in. 
tam novellæ Christianitatis plantatione, in qua varii solent eventus con 
tingere. Qu amobrem auctoritate omnipotentis Dei, et Beatorum Aposto 
lorum Petri et Pauli, et hoc nostro decreto decernimus, secundum reve 
rendissimi Regis Ludovici votum, ipsas praedictas Dioeceses, Haniinabur- 
gensem scilicet et Bremensern, non deinceps duas, sed unam esse et vo 
cari, subdique Sedi, quæ praedecessoris nostri decreto, Archiepiscopali est 
munere sublimata, restituta duntaxat de Bremensis Ecclesiae rebus Epi 
scopatui Perdensi parte inde ante ablata. Nullus vero Archiepiscopus Co 
loni* 
£) Ed. Colon, addit : et successores ejus, tiiierpr.' P rædeeessoris , Regümque (avendo benignis 
Sv«c. item. Votis magnorum, caminem firmamus, et ipsum 
I) Gvaldo, in Paraphrasi metriea, Romani Ponti- Ans diarium sacræ legis decernimus esse 
ficis ita commentatus est verba: Latorem populis j qui stmt in liniblis illis, 
Verbum Papa probat, rem sanxit et inde perorat: Ut fidei lumen, si perlustraverit orbem, 
— — — — .—. — — — — Pnedicet armatus gladio, cui spiritus almus 
’Ad Nos pervenit hoc omne, quod insinuavit Est acies, per quem squamosum strangulet anguem.” 
Missus ab Augusto Prassul Salomon Ludovico, , in ) Ed. Ornlij. et al. male: successio. 
"Nobis explanans, quod sit concessa potestas n ) Cfr. Cap. XI. in flue. 
Ansehario, Scytici» ut sit Legatus in oris, o ) ”Cujus rei privilegia diligenter adhuc in Bre-, 
Sedis Roman® pallii redimitus honore, inensi conservantur Ecclesia.” Adam. Brem. 1. c. p. <j. cfr. 
Et No« Gregor i i sequimur vestigia nostri Staphorst, 1. d