ERIGI OLAI 
i5i 
diis et spoliis affligens, in magna parte patriam reddidit desolatam, omnes* 
que transeuntes navigio, mira tyrannide et rapina, vel timore et aggressu 
prædonico molestavit. Quanta autem bona de oppido Holmensi evecta 
surripuit, non facile est aestimare. Rex autem Christopherus ista per diver 
sas querelas intelligens, respondit avunculum suum vitae necessariis indi 
gere, nec vitam posse agere absque congruis alimentis jf). Considerans au 
tem Sueorum abusum, quo se nituntur invicem plerumque supplantare, 
usus est eorum abusu in gravissimum exterminium, dispendium et ru 
inam totius Suevicæ nationis. Advertens enim, quod avidi essent et im 
portuni ad petenda sibi feuda et bona tributaria de Corona, nec mutuo 
sibi deferrent, quin sibi conferri deposcerent, quod alteri erat jam colla 
tum, detractiones multiplicantes alter alterius supra dorsum, simulque 
considerans sibi plurimum esse proficuum, si dissensiones et jurgia essent 
inter illos, hanc sibi statuit in feudis largiendis censuram, ut cuilibet pe 
tenti statim conferret, quod ille rogaret, dummodo pecuniam haberet in 
promiu, qua de Cancellario super concessione feudi litteram redimeret si 
gillatam, super quo, in ipso mox petitionis principio, Rex interrogare con 
suevit. Consuevit autem littera hujusmodi de Cancellaria Regis extrahi 
XX. nobulis Anglicanis, de qua pecunia, ex pacto et conventione, Rex 
medietatem accepit. Feudi vero possessio tam diu duravit in manibus, 
et potestate cujuslibet sic ementis, donec veniret alius, qui idem feudum 
vellet optare g ). Quod quidem quandoque h) erat diei, quandoque hebdo 
madae, magnum autem si et mensis, ita ut infra unius anni circulum, 
octo vel decem unum feudum taliter comparassent, et vix unus eorum inde 
tributa suscepit. In hunc igitur modum omne aurum erasit a regno, et 
per suos Bavaros, in patriam suam per summas multas et maximas de 
stinavit. Adeo autem erant Sueci sua ambitione et mutua invidia ex- 
coecati, ut in tantis suis dispendiis non perciperent se illusos i). 
Duxit autem Rex Christopherus uxorem quamdam Dorotheam, filiam 
Markgravii de Brandeburgh &), quam nec maritali dilexit affectu, nec 
liberos ex ea suscepit. Erat enim ipse Rex incontinentiae abominandæ , pro 
pter quam venit ira Dei in filios diffidentiae. Vnde putabant quidam ob 
ejus lasciviam, regnum fuisse plagatum caristia illa diutina, quæ sub ejus 
principatu duravit. In Anglicos latrocinia exercuit, quorum naves mul 
tas et magnas arripuit, bonis inaestimabilibus oneratas. Civitates Aleman 
norum maritimas, diu quidem excogitata/), semel autem, sed frustra, 
attentata versutia, sibi subjugare conatus est. Convenerat enim cum 
Principibus Alemannorum, praecipue superioris Alemanniæ, quod con 
corditer et simul, sed occulta fraude, et quasi subito super civitatem 
Lubicensem irruerent, qua habita, facile fuisset etiam alias subjugare. Res 
autem sie disposita erat. Die enim inter eos condicta contulerunt se ad 
urbem Lubicensem Principes colligantiæ supradictæ, arma sua secum du 
centes in vasis magnis, quasi vinum pro longa sua sustentatione ferentes. 
Rex autem his diebus, exercitu numeroso collecto, et in magna classe 
circa 
/) In Chron. Rhythm. Rex ita: 
”Var moderbroder sitter paa ett Skar 
ITonum beliöiver ok bärning tlier.” 
g) Chron. Rhythm. 
En dag förlänten väl fyra ettLään, 
At lian kunde göra h var an nan til ovän. 
/i) Messenius perperam: quinque. 
i) Cod. t. in margine, manu vetusta: o Sve- 
ci ! videte abusus vestx-os. estis in culpa! 
jfc) Johannis Alchymistæ filia, nupta d. 12 Sept. 
l445. Secundas celebravit nuptias cum R. Chri- 
slierno I. d. 29 Sept. l44q. 
I) Messenius male: exagitatas.