ERICI OLAI
145
ram et redituum, proventuumque Coronæ neglectus et exclusus, ægre tu
lit se esse despectum. Habebat autem familiam multam, et viros in sua
familia bellicosos, multosque labores impenderat in obsidione castrorum ad
imperium Engelberti, spem habens promotionis et provisionis a regno.
Quem puto hac de caussa a provisionis gratia derelictum, ut defectu ne
cessariorum vitæ et præ inopia familiam dimittere cogeretur, sicque mi
nus a Principante in regno timeretur. Hic egressus Sudhercopia, post cele
bratam ibidem dietam, jussit suos se exspectare in campo, ut ipse interim
rediret in locum, et Marscalco quidpiam loqueretur. Reversus est itaque,
et inveniens Marscalcum cum quibusdam potioribus regni colloquentem,
verbis quibusdam minacibus dixit Marscalco, quod distribuisset feuda regni
juxta favorem et acceptationem personarum, statimque ad suggestionem
cujusdam apprehendit eum Marscalcus, et die sequenti summo mane fe
cit eum decapitari h ).
Dum autem ea, quæ præmissa sunt, agerentur in regno, multae
sunt in diversis locis celebratæ dietæ, et plurimi tractatus in caussa
Regis et regni, tum inter regnicolas, tum cum Dacis et Legatis Civi
tatum Stagnalium t>, tum cum privatis nunciis ad Regem directis, et ab eo
receptis. Nec poterat ipse Rex mediis quibuscunque ad hoc trahi, vel
modis aliquibus inclinari, ut regnum Sueorum, et incolas in suis juribus
et legibus sineret gubernari, nihilque aliud poterat ab eo precibus obti
neri, intercessionibus impetrari, aut minis extorqueri, quam quod regnum
per tyrannos extraneos gubernaret. Laborabat nihilominus Dnus. Olavus
Archiepiscopus Vpsalensis pro viribus suis extremis, ut Rex Ericus quoad vi- /
veret honoraretur pro Rege, et ei tanquam vero Regi obedientia servaretur,
ad quod rationibus, monitis et minis, Nobiles et regni Consiliarios effica
cius inducebat. Propter quod, adjunctis sibi quibusdam Episcopis et Mili
tibus, transivit usque ad Lundis ea intentione, ut Regem secum adduceret
in regnum, et restitueret in pristinum gradum et regium principatum,
contentum de eorum comitiva et Sueorum in regno famulatu. Pausan
tes ergo longo tempore Lundis , miserunt ad Regem honorabiles nuncios
et solennes, Dnum. Magnum Episcopum Aboënsem et Iohannem Kröpe
lin, virum fidelissimum Regi ipsi, significantes ei per ipsos propositum
quod habebant. Sed nihil responsi accipientes ab eo, audita ejus tyranni
de, qua etiam tunc in Dacia coepit insanire, recedentes a Lundis, velo
citer ad patriam sunt reversi. Introduxit enim in Daciam Ducem Bugis-
lavum de Pomerania, cum quibusdam aliis Alemannis, ut faceret eum Re
gem j). Putabat enim se posse eum Regem constituere trium regnorum, si
cut ipse fuerat per Reginam Margaretam institutus. Vnde receptis quibus
dam castris in Dacia de manibus Dacorum, assignavit ea eidem Bugislavo,
multam in Dacos, ut prius in Suecos, tyrannidem exercens. Propter quod
Sueci statuerunt finaliter ab eo recedere, et nunquam ei obedientiam. et
reverentiam Regi debitam exhibere, citantes eum in dieta Telgensi ad Mo-
rasteen sub termino XII. hebdomadarum, litterasque citationis hujusmodi
per manus fidelium nunciorum ad ejus aspectum venire fecerunt. Finali
ter tamen, quia Archiepiscopus mire se exposuit pro Rege, omnia remissa
sunt et suspensa ad dietam Kalmarnensem, quam et Rex, et Sueci et
Daci
h) Mense Nov. i456. Diar. Wazsten. ad h. a. j) ßogislaiis IX. f. i44*. de quo supra p.
• i) Civitates maritimas s. Hanseaticæ. ,56 i„ notis, efr. Huidtield. ad au. i45g.
