I. 'CHRONICA 
1 54 
dentes, promiserunt se velle Regem accedere, et seriöse pro concordia la 
borare. Tunc datis eis ab Engelberto viris , qui eos salvos et securos per 
regnum usque in Daciam perducerent, iter aggressi sunt, et accedentes 
Regem cum Consiliariis congregatis, intentionem Sueorum per articulos 
explicarunt. Quibus propositis et auditis, Rex traxit Consiliarios in partem, 
ad habendum mysterium consilii sui cum illis. Inventum igitur est per 
eos celebrandam esse Dietam Halmstadhis, ad quam tam Sueci, quam Da 
ci Regis nomine conveniunt. Vbi facta congregatione deliberatum est, Re 
gem debere redire ad Holmis ad festum S. Olavi, et ibi caussas singulas, 
hoc negotium concernentes, fine debito terminandas. Jam enim redierat 
Archiepiscopus Upsaliensis Olavus s), quem Rex nullatenus volebat ad 
mittere, quem etiam innumeris injuriis lacessivit. Hic accedens cum aliis 
sibi adjunctis ad Dietam Halmstadensem, pro Rege fidelissime laborabat, 
nec omnino volebat admittere, quod ei reverentia et potestas regia aufer 
retur: unde sua inductione decretum est, ut haberetur pro Rege Sueciae 
quoad viveret. Vnde in eadem Dieta Engelbertus et ceteri Sveci resti 
tuerunt ad manus Regis Hallandiam cum civil atibus et castris. Acta hæc 
sunt anno Dni. MCDXXXV. circa Inventionem S. Crucis a). Interim Engel 
bertus fecit fodi circa Telgas, pro navibus educendis P), foveam c). 
Adveniente termino, quo juxta condicta Rex debuerat Holmis adesse, 
Sued properanter accedunt, sed quia Rex non ad terminum statutum ve 
nerat, clamor attollitur contra eum; sed ad Dacorum Holmis repositorum 
instantiam, prolongatus est terminus præfixus ad festum Nativitatis Mariae 
virginis d). Veniente igitur Rege ad terminum illum et Holmis pausante, 
congregati sunt Sued, et in Jungfruhampn eligunt stationem e). Die ergo 
Nativitatis Mariæ, certos (Je paçte sua cum pleno mandato deputant pro 
curatores, mittentes eos ad monasterium S. Clarae. Deinde domus S. Spi 
ritus j) locus colloquendi et placitandi eligitur. Eratque prima et tota in 
stantia Sueorum, ut permitterentur in libertate sua, juxta Leges patria: 
antiquas et approbatas, uti bonis suis; et quod deputarentur, qui regnicolis 
justitiam ministrarent, juxta quod Rex juraverat tempore coronationis suæ. 
Rex autem, cui ista gravia erant ad audiendum, multa quærebat diverti 
cula et anfractus; erat enim tota intentio sua, auferre a regno Sueciee 
nomen regni, et eo uti juxta libitum suæ voluntatis, reputans nullos esse 
debere Consiliarios hujus misserabilis regionis, sicut Romani abstulerunt 
a Iudaea nomen regni. In caussa enim et negotiis Daciæ utebatur consilio 
Majorurn, et ibi Consiliarios habebat; in negotiis vero et caussa Sueciæ, non 
Svecos, sed Dacos et Alemannos Consiliarios habebat. Cum autem Sueci 
ad suas cavillationes et evasiones, Leges apertas et juramenta sua publica 
in contrarium obiecissent, versutia sua amplius eos deridens, rogabat eos, 
ut saltem tria castra, scilicet Stokliolm, Kalmar et Nyköping, qui 
bus vellet, eum permitterent assignare. Quod illi putantes eum petiisse 
ex animo et sine fraude, humiliter annuerunt, petentes et ipsi suppliciter, 
ut ipse eis omnem displicentiam remitteret et rancorem, quod et ipse se 
facere 
z) Olavus Laurentii Trögdensis, de quo infra, 
a) Maji 5. v. Hadorph, Allegi Chr. Rhythm. p. 86. 
b) Cod. 2.-4. ducendis. Messenius: recfucendis. 
c) Fossa Telgensis, nostris primum tempori- 
Him meente göra en Graff sva djup, 
At man skulde fara med Skipp ther utli. 
Thet kunde tha engin gang liafya, 
Ok engin kunne s va djupt grafva.” 
bus ad finem perducta, de qua Chrom Rhythm. ita: 
’'Mädan the Herra them daktingan hafva, 
iïegynte Engilbrecht i Talge (SöderTeige j graiVa, 
ri) Sept. 8. 
e) Prope Holmiarm 
f) Helgeands Hus, in insula ejusdem nominis.