£RICI OLAX
127
verent, aut exturbando a regno, aut forsitan occidendo. Præfatum igitur
Engelbertum in principem elegerunt, et sic in magna multitudine, in mo
dum exercitus, usque ad Arosiam processerunt. Sed occurrentes quidam
de Consiliariis regni, modis quibus poterant, animos eorum mitigabant, et
ut ad propria redirent suis persvasionibus procurabant, anno Dni. MCD-
XXXIII. in autumno. lurabant autem rustici in recessu, nunquam se tri
butum Jôsse Erikson daturos.
Postquam vero omnia hoc modo pacata fuissent, et illi ad propria
rediissent, praefatus Jôsse Erikson, missis satellitibus suis, reditus et ob
ventiones consuetas exigi faciebat. Unde commoti Vallenses, circa me
dium Quadragesimae i?) egressi, castrum Arosiæ obsederunt, et ea vice
funditus destruxissent, nisi Consiliarii regni partes suas componendo inter
posuissent. Tractatum est igitur in hunc modum : Quod ille Jôsse Erik
son amoveretur a castro, et Comes ille, Grefve Hans x) susciperet gu
bernandum, qui et ibi Praefectum suum instituit quendam Melchior
Gôrz. Sicque rustici ad propria sunt reversi, exspectantes nihilominus,
quod Rex administraret justitiam, juxta sua promissa et Consiliariorum
scripta, de Jôsse Erikson praedicto. Postquam autem compertum esset in
veritate, quod Rex dissimularet, nec ad ista respiceret, sed fama magis
invalesceret intentionem Regis esse, graviorem eis tyrannum praeficere ;
tunc egressi Vallenses, quasi vir unus, cogitaverunt amovere a castris 0-
mnes alienigenas dominantes in populo. In primo igitur congressu combus
serunt castrum Borga nes j), inde festinantes ad Kôpungh z ). Quo audito
Dominus Johannes Wale, capitaneus illius, dimisso fortalitio, eques prope
ravit ad Stakaborgh. Engelbertus autem demolitus castrum convocavit
Vestmannos ibidem , interrogans, utrum cum eo consentire vellent ad ex
pugnandum extraneos impie dominantes ? Qui omnes una voce consense
runt eidem. Igitur Engelbertus per scripta sua convocat Nobiles et ma
jores natu, qui propius habitabant et de facili poterant convocari, et con
tinuo ad Arosiam festinavit. Occurrit autem ei Praefectus de castro, Mel
chior ante dictus, nihil suspicatus adversi, cum de suo beneplacito fuerit
institutus; jussit autem Engelbertus statim sibi castrum tradi. Ille vero
dilatione petita in crastinum, tradidit die sequenti. Quod acceptum assi
gnavit Engelbertus Domino Nicolao Gostaffson, qui sero praecedenti a) ad
eum venerat. Hic erat pater Erici Puke. Venerunt et plures Nobiles ad
Engelbertum, suis litteris adducti, quibus ille suam intentionem expo
nens, adjecit quod quicunque eum non sequeretur, ad liberandum regnum
de manibus exterorum, sciret indubie bona sua populanda, nec se posse
securum stare in regno. At illi responderunt, justam habemus caussam nos-
inetipsos liberandi cum regno, qui nullo privilegio, nulla libertate, sed
nec ulla justitia gavisi, ad extremam redacti sumus paupertatem. Nulla
autem facta mora Arosiæ, mox ad Upsaliam tendens, convocat Uplanden-
• ses
■e) M id fasta, s. Dominica Judica, quæ hoc an
no in diem 29 Maelii incidebat.
x ) Comes de Rberstcin, dp quo cfr. Chron.
Rhylhm p. 67. Uxorem duxit Ermegardem By-
n^v. viduam ^ anuli Boetii (Gnap), pL liocce ma—
Ljmonio haud contemnenda pars bonorum, quas
oh iu reliquerat R. Drolzelus Boetius Joannis (Grip),
e . JU ' s in potestatem derivata est. Exstant in Ar
chivo Gyllenslierniano litteræ illius datae Suder-
copiæ a. i di7 d. 2 Mart, in quibus earumdem ex-
hibitori potestatem concessit "at oppâ tala ochined
rette fultlöllie och anamine allt thet gottz, som
Bo Jonsons ArlFua i Östergötland med urette aff-
gangit eller affträngdt är,, hvår the hellst liggia
kani” — Vido plura de eo infra.
y) In paroecia Hedemora, Dalekarliæ,
z i Oppidum Westmanniæ.
a) Vespere antecedente.
